Jak stosować prawo do bycia zapomnianym

Prawo do usunięcia danych osobowych uregulowano w art. 17 RODO. Jest to nowe uprawnienie przyznane osobom, których dotyczą dane mające być przedmiotem „zapomnienia”. RODO wprowadziło możliwość żądania przez osobę, której dane dotyczą, ich niezwłocznego usunięcia przez administratora danych. Jest to szeroko zakreślone uprawnienie, którego celem jest całkowite wyeliminowanie konkretnych danych z obrotu.

Zyskaj darmowy dostęp do portalu serwiszoz.pl. Gwarantujemy, że znajdziesz na nim odpowiedzi na nurtujące Cię pytania! Nic za to nie zapłacisz. Zarejestruj się. To zajmie tylko 15 sekund!>>

Prawo do usunięcia danych nie ma charakteru absolutnego i jego zastosowanie jest możliwe po spełnieniu wyszczególnionych w art. 17 przesłanek. Wystarczy wypełnienie jednej przesłanki, że „dane osobowe nie są już niezbędne do celów, w których zostały zebrane lub w inny sposób przetwarzane.” Tutaj rodzi się pierwsza wątpliwość - czy dane te nie są już niezbędne do celu, w jakim było udzielnie informacji o stanie zdrowia pacjenta? Otóż nie, gdyż żadne informacje już nie będą udzielane ze względu na zgon pacjenta. Tak więc nic nie powinno stać na przeszkodzie, aby je usunąć.

Jednak w świetle rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie rodzajów, zakresu i wzorów dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania, oświadczenie pacjenta o upoważnieniu do uzyskiwania informacji o jego stanie zdrowia i udzielonych świadczeniach zdrowotnych, ze wskazaniem imienia i nazwiska osoby upoważnionej oraz danych umożliwiających kontakt z tą osobą, dołącza się do dokumentacji medycznej pacjenta. Tym samym staje się ono integralną częścią dokumentacji i mają w stosunku do niego zastosowanie te same rygory, którymi rządzi się prowadzenie dokumentacji medycznej. Jedną z zasad prowadzenia dokumentacji jest zasada nieusuwalności danych w niej zawartych. Jeśli więc upoważnienie jest częścią dokumentacji, dane osoby, której ono dotyczy, nie mogą być usunięte.