Wyjaśnienia Ministerstwa Finansów w sprawie kas fiskalnych

Wątpliwości prezesa Naczelnej Rady Lekarskiej dr n. med. Macieja Hamankiewicza dotyczyły dwóch zagadnień:

• obowiązku ewidencjonowania na kasie fiskalnej porad lekarskich zakończonych wystawieniem recepty, za które lekarz nie pobrał wynagrodzenia, oraz

• obowiązku posiadania kasy fiskalnej w przypadku, gdy lekarz ma zarejestrowaną praktykę wyłącznie w miejscu wezwania, ale w praktyce nie udziela porad prywatnym pacjentom (np. bo świadczy usługi wyłącznie w ramach umów kontraktowych).

Zyskaj darmowy dostęp do portalu serwiszoz.pl. Gwarantujemy, że znajdziesz na nim odpowiedzi na nurtujące Cię pytania! Nic za to nie zapłacisz. Zarejestruj się. To zajmie tylko 15 sekund!>>

W świetle odpowiedzi ministra finansów wystawienie recepty w wyniku nieodpłatnej porady (np. pro familia, pro auctore lub członków dalszej rodziny) nie podlega obowiązkowi ewidencji z użyciem kasy fiskalnej, gdyż porada taka nie mieści się w pojęciu „sprzedaży”.

Jednocześnie lekarz, który ma praktykę umożliwiającą mu udzielanie odpłatnych świadczeń pacjentom (np. praktykę wyłącznie w miejscu wezwania), jednak faktycznie nie świadczy usług takich, nie ma obowiązku posiadania kasy fiskalnej. Obowiązek posiadania kasy fiskalnej dotyczy bowiem jedynie lekarzy faktycznie udzielających odpłatnych świadczeń medycznych na własny rachunek.

Ponadto Trybunał Konstytucyjny poinformował w ostatnich dniach o odmowie przyjęcia do rozpoznania wniosku Naczelnej Rady Lekarskiej o zbadanie zgodności z Konstytucją § 8 ust. 1 pkt. 6 rozporządzenia ministra finansów z 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących. Zgodnie ze wskazanym przepisem na paragonie fiskalnym zamieszcza się nazwę usługi pozwalającą na jednoznaczną jej identyfikację. Zdaniem przedstawicieli samorządu lekarskiego może to powodować naruszenie tajemnicy lekarskiej. Trybunał uznał jednak, że z uwagi na krótki czas obowiązywania przepisu dotychczas brak jest praktyki jego stosowania i interpretacji, co uniemożliwia rozpoznanie wniosku skarżącego. Przepis ten doczekał się bowiem wyłącznie jednej interpretacji ogólnej ze strony ministra finansów – przy czym należy podkreślić, iż nie odnosiła się ona w najmniejszym stopniu do specyfiki udzielania świadczeń zdrowotnych i obowiązku zachowania tajemnicy lekarskiej.

Trybunał Konstytucyjny wskazał również, że możliwość powiązania danych osobowych pacjenta z danymi wydrukowanymi na paragonie fiskalnym przy wyborze przez pacjenta płatności kartą płatniczą oraz przy żądaniu przez pacjenta wskazania numeru NIP na paragonie jest wyborem pacjenta i wymaga co najwyżej uprzedzenia go o konsekwencjach takiego wyboru.