Czy lekarz podstawowej opieki zdrowotnej może odmówić wizyty domowej

Pacjentom przysługują wizyty domowe w przypadku nagłego zachorowania lub pogorszenia się stanu zdrowia i niemożności uzyskania porady w miejscu udzielania świadczeń przez lekarza.

Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej, w przeciwieństwie do zespołów ratownictwa medycznego, nie ma obowiązku dotarcia do pacjenta w określonym terminie.

W przypadkach ostrych schorzeń i nagłych zachorowań a także, gdy wymaga tego stan podopiecznego, porada powinna być zrealizowana w dniu zgłoszenia. Natomiast w przypadku pacjentów z chorobami przewlekłymi porady mogą być realizowane w terminie ustalonym z pacjentem.

Sformułowanie „nagłe zachorowanie lub pogorszenie się stanu zdrowia” jest pojęciem dość szerokim i dającym możliwość różnej interpretacji.

To do lekarza należy decyzja, czy uda się na wizytę domową, czy nie.

Nagłym pogorszeniem się stanu zdrowia może być przykładowo pojawienie się gorączki lub kaszlu, jednak nie powinno to stanowić powodu wyjazdu lekarza do pacjenta.

Z drugiej strony osobom w podeszłym wieku lub obłożnie chorym będącym w stabilnym stanie zdrowia lekarz powinien udzielić takiej porady ze względu na brak możliwości lub znaczne utrudnienie w dotarciu do jego siedziby.

Na wizytę domową, analogicznie do zwykłej porady, pacjent może być zarejestrowany osobiście, telefonicznie lub przez osoby trzecie.

Gdy pacjent uważa, że jego lekarz podstawowej opieki zdrowotnej niesłusznie odmówił wizyty domowej, zawsze przysługuje mu prawo do złożenia skargi do oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia. W ostateczności pacjentom przysługuje również prawo do zmiany wybranego lekarza (deklaracje do innych lekarzy można składać bezpłatnie dwa razy w roku kalendarzowym).

Wizyta domowa lekarza podstawowej opieki zdrowotnej to usługa medyczna, która polega na tym, że lekarz odwiedza pacjenta w jego domu lub w innym miejscu zamieszkania. Wizyta taka może być zaplanowana lub niezaplanowana i ma na celu ocenę stanu zdrowia pacjenta oraz udzielenie mu niezbędnej pomocy medycznej.

Wizyta domowa lekarza podstawowej opieki zdrowotnej jest szczególnie ważna w przypadkach, gdy pacjent nie może lub nie jest w stanie udać się do przychodni lekarskiej, a doszło do pogorszenia stanu zdrowia. Kto może skorzystać z wizyty? Są to osoby starsze, chore, niepełnosprawne lub pacjenci, którzy mieszkają w odległych miejscowościach.

Podczas wizyty lekarz może przeprowadzić badanie fizykalne, ocenić stan zdrowia pacjenta, zlecić badania diagnostyczne lub wdrożyć odpowiednie leczenie. Wizyta taka może być również okazją do udzielenia porad i wskazówek dotyczących zdrowego stylu życia oraz profilaktyki chorób.

Wizyty domowe nie obejmują sytuacji, w których następuje stan bezpośredniego zagrożenia życia, zwłaszcza w przypadku utraty przytomności, upadków z wysokości, złamań, wypadków komunikacyjnych, nagłych zaburzeń świadomości, urazów wypadkowych powstałych w sytuacjach nagłych, nagłej duszności, porażenia prądem elektrycznym, porodu oraz dolegliwości związanych z ciążą.

Wtedy pomocy powinni udzielić ratownicy medyczni w ramach systemu ratownictwa medycznego.

Praktyka pokazuje, że wizyty dzienne realizowane są najczęściej przez inne podmioty niż te, które realizują wizyty nocne. Lekarze podstawowej opieki zdrowotnej mają bowiem możliwość zapewnienia tej formy opieki w godzinach nocnych i świątecznych przez zawarcie umów z podwykonawcami. 

Lekarze mają obowiązek poinformować swoich pacjentów (na zewnątrz i wewnątrz swojej placówki, podając przynajmniej numer telefonu) o dostępnym sposobie otrzymania porady poza zwykłymi godzinami pracy.