koronawirus

Kierownik szpitala wykonującego świadczenia związane z przeciwdziałaniem COVID-19 ma obowiązek poinformować na piśmie osoby, które mają bezpośredni kontakt z pacjentami z podejrzeniem lub zakażeniem wirusem SARS-CoV-2, w tym uczestniczą w ich transporcie, o objęciu ich ograniczeniem związanym z zakazem udzielania świadczeń opieki zdrowotnej innym pacjentom – tak stanowi rozporządzenie ministra zdrowia z 22 maja 2020 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie standardów w zakresie ograniczeń przy udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej pacjentom innym niż z podejrzeniem lub zakażeniem wirusem SARS-CoV-2 przez osoby wykonujące zawód medyczny mające bezpośredni kontakt z pacjentami z podejrzeniem lub zakażeniem tym wirusem (Dz.U. z 2020 r. poz. 918).

Ograniczenie nie dotyczy udzielania świadczeń opieki zdrowotnej niewymagających bezpośredniego kontaktu z tymi pacjentami, zwłaszcza udzielania tych świadczeń w formie teleporad. 

Rozporządzenie obowiązuje od 23 maja 2020 r.

Minister zdrowia zapowiedział, że w miejscach, gdzie jest najmniej nowych zakażeń w szpitalach jednoimiennych od 1 czerwca będzie przywracany normalny tryb pracy. 

Decyzja nie oznacza, że resort zdrowia likwiduje sieć szpitali jednoimiennych. Sieć pozostaje, gdyby była potrzebna jesienią, gdyż mówi się o drugiej fali, wzroście zakażeń w tym czasie.  

Pozostają również odziały zakaźne, jako bufor, gdzie jest sporo wolnych łóżek.

Zgodnie z rozporządzeniem ministra zdrowia z 12 maja 2020 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie standardu organizacyjnego opieki w izolatoriach (Dz.U. z 2020 r. poz. 847) rozszerzono grupę podmiotów, które mogą kierować osoby z podejrzeniem zachorowania na COVID-19 do izolatorium.

Taką możliwość zyskali państwowi inspektorzy sanitarni. Gdy z niej skorzystają, muszą jednocześnie powiadomić o tym podmiot leczniczy sprawujący opiekę zdrowotną w izolatorium. Do tej pory do izolatorium pacjenta kierował lekarz.

W izolatoriach przebywają osoby, które nie mogą odbywać kwarantanny w domu, a są podejrzane o zakażenie koronawirusem.

Rozporządzenie wchodzi w życie 13 maja.

Na stronie Ministerstwa Zdrowia 7 maja br. ukazał się komunikat dotyczący planów legislacyjnych w zakresie przesunięcia terminu sporządzenia raportu o sytuacji ekonomiczno-finansowej przez SPZOZ-y.

W związku z przedłużeniem do 30 czerwca 2020 r. terminu przygotowania rocznego sprawozdania finansowego za 2019 rok, które stanowi podstawę przygotowania raportu, podjęto prace legislacyjne, w ramach których nastąpi odpowiednio przesunięcie terminu sporządzenia raportu.

Na obecnym etapie prac przewiduje się, że termin będzie wynosił 2 miesiące od dnia upływu terminu do sporządzenia rocznego sprawozdania finansowego.

Oznacza to, że kierownicy SPZOZ-ów, które sporządziły roczne sprawozdanie finansowe do 31 marca, będą musieli złożyć swój raport w obecnie obowiązującym terminie, tj. do 31 maja 2020 r.

Dla jednostek, które skorzystają z przedłużonego przepisami tarczy antykryzysowej terminu przygotowania rocznego sprawozdania finansowego za 2019 rok, czas realizacji obowiązku wynikającego z art. 53 a ustawy o działalności leczniczej, ulegnie odpowiednio przesunięciu.

Rozporządzenie ministra zdrowia z 27 kwietnia 2020 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie standardu organizacyjnego opieki w izolatoriach (Dz.U. z 2020 r. poz. 761) wprowadza kilka zmian. Są to m.in.

• dookreślenie, że obiekty przeznaczone na izolatoria, w zakresie, w jakim pełnią tę funkcję, nie są pomieszczeniami podmiotów leczniczych, więc nie muszą spełniać wymagań z art. 22 ustawy o działalności leczniczej,
• możliwość lokowania osób izolowanych w segmentach składających się z 2 pokoi i wspólnego węzła sanitarnego – jedynie w przypadku osób izolowanych, u których zakażenie wirusem lub zachorowanie na COVID-19 potwierdzono dodatnim wynikiem testu na obecność wirusa SARS-CoV–2,
• możliwość lokowania izolowanych osób bliskich w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta w jednym pokoju.

Opiekę w izolatorium zapewnia szpital, jednak nie ma ona charakteru świadczeń szpitalnych. Odbywa się na zasadach odpowiadających modelowi opieki domowej, w której opieka sprawowana przez personel medyczny ogranicza się do wizyty u pacjenta w izolatorium.