Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 23 grudnia 2014 r. w sprawie refundacji kosztów szkolenia pracowników niepełnosprawnych (tekst jedn.: Dz.U. z 2022 r., poz. 1213)

1. Rozporządzenie określa szczegółowe warunki i tryb udzielania pracodawcom pomocy, w formie refundacji kosztów szkolenia zatrudnionych osób niepełnosprawnych, o której mowa w art. 41 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, zwanej dalej "refundacją".
2. Pracodawcom wykonującym działalność gospodarczą, zwanym dalej "przedsiębiorcami", refundacja udzielana jest zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającym niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1), zwanym dalej "rozporządzeniem Komisji".
3. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1) małym i średnim przedsiębiorcy - należy przez to rozumieć małe i średnie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 2 pkt 2 rozporządzenia Komisji;
2) dużym przedsiębiorcy - należy przez to rozumieć duże przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 2 pkt 24 rozporządzenia Komisji.

1. Refundacja obejmuje poniesione w związku ze szkoleniem koszty:
1) usług świadczonych przez osoby prowadzące szkolenie poniesione za godziny, podczas których prowadzą one szkolenie;
2) usług tłumacza języka migowego, tłumacza-przewodnika, lektora dla osób niewidomych lub opiekuna zatrudnionej osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego stopnia niepełnosprawności;
3) podróży osób prowadzących szkolenie, uczestników szkolenia, tłumacza języka migowego, tłumacza-przewodnika, lektora dla osób niewidomych lub opiekuna zatrudnionej osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego stopnia niepełnosprawności;
4) zakwaterowania i wyżywienia uczestników szkolenia;
5) usług doradczych;
6) obsługi administracyjno-biurowej;
7) wynajmu pomieszczeń;
8) amortyzacji wyposażenia i narzędzi, z wyłączeniem wyposażenia i narzędzi zakupionych w ramach wsparcia ze środków publicznych w okresie siedmiu lat przed realizacją szkolenia;
9) materiałów szkoleniowych.
2. Refundacja jest przeznaczona również na pokrycie wydatków obejmujących koszty płacy pracownika niepełnosprawnego za czas, w którym pracownik ten uczestniczy w szkoleniu.
3. Łączna wysokość kosztów, o których mowa w ust. 1 pkt 6 i 7 oraz ust. 2, nie może przekroczyć łącznej wysokości kosztów, o których mowa w ust. 1 pkt 1-5, 8 i 9.

Refundacja nie może przekroczyć:
1) 70% kosztów szkolenia kwalifikujących się do objęcia pomocą - w odniesieniu do małych i średnich przedsiębiorców;
2) 60% kosztów szkolenia kwalifikujących się do objęcia pomocą - w odniesieniu do dużych przedsiębiorców.

1. Wniosek o przyznanie refundacji, zwany dalej "wnioskiem", składa się przed rozpoczęciem projektu szkoleniowego do starosty właściwego ze względu na miejsce siedziby pracodawcy.
2. Wniosek zawiera:
1) nazwę i adres siedziby pracodawcy;
2) status prawny i podstawę działania pracodawcy;
3) numer NIP lub PESEL pracodawcy;
4) numer rachunku bankowego pracodawcy albo numer rachunku w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej;
5) wnioskowaną kwotę refundacji;
6) informację o planowanych do poniesienia kosztach szkolenia wymienionych w § 2 ust. 1 i 2;
7) opis projektu szkoleniowego wraz z uzasadnieniem jego wyboru oraz informacją o spodziewanych skutkach jego realizacji;
8) miejsce i termin realizacji szkolenia;
9) informację o liczbie osób niepełnosprawnych, które wezmą udział w szkoleniu;
10) informację o stanie zatrudnienia ogółem, w tym osób niepełnosprawnych;
11) oświadczenie o zaleganiu lub niezaleganiu z wymagalnymi zobowiązaniami wobec Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.
3. Wniosek przedsiębiorcy zawiera ponadto:
1) informację o wielkości przedsiębiorcy (mały, średni, duży);
2) numer REGON przedsiębiorcy, o ile obowiązek jego nadania wynika z przepisów prawa;
3) informację o wysokości otrzymanej pomocy publicznej i pomocy de minimis lub oświadczenie o nieotrzymaniu pomocy, o których mowa w art. 37 ust. 5 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 743 oraz z 2022 r. poz. 807), w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikujących się do objęcia refundacją.

1. Starosta sprawdza wniosek pod względem rachunkowym oraz formalnym.
2. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości we wniosku starosta:
1) informuje pracodawcę o nieprawidłowościach w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku oraz
2) wzywa do ich usunięcia w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania.
3. Termin, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, podlega przedłużeniu na wniosek pracodawcy, jeżeli usunięcie nieprawidłowości nie może nastąpić w terminie z przyczyn nieleżących po stronie pracodawcy.
4. W przypadku niezachowania terminu, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, lub terminu określonego zgodnie z ust. 3 starosta informuje pracodawcę o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia.
5. Starosta, rozpatrując wniosek, bierze pod uwagę w szczególności:
1) wysokość posiadanych środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, przeznaczonych na refundację w danym roku;
2) okres prowadzenia działalności oraz doświadczenie pracodawcy w zakresie zatrudniania osób niepełnosprawnych;
3) wysokość przewidywanych kosztów, o których mowa w § 2 ust. 1.

1. Starosta pisemnie informuje pracodawcę o sposobie rozpatrzenia wniosku w terminie 30 dni od dnia otrzymania kompletnego wniosku.
2. W przypadku negatywnego rozpatrzenia wniosku starosta sporządza uzasadnienie.
3. W przypadku pozytywnego rozpatrzenia wniosku starosta informuje pracodawcę o rozpatrzeniu wniosku, wzywając go do negocjacji warunków umowy. Negocjacje powinny zakończyć się w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania.

1. W terminie 14 dni od dnia zakończenia negocjacji starosta zawiera umowę z pracodawcą.
2. Umowa określa w szczególności:
1) termin przekazania i wysokość refundacji ustalonej w wyniku negocjacji;
2) liczbę osób niepełnosprawnych, które zostały skierowane na szkolenie;
3) możliwość zweryfikowania przez starostę prawidłowości wykonania warunków umowy przez pracodawcę;
4) zobowiązanie pracodawcy do umożliwienia wykonania przez starostę czynności, o których mowa w pkt 3.
3. Umowę zawiera się w formie pisemnej. Zmiana umowy wymaga formy pisemnej.
4. Przepis § 5 ust. 3 stosuje się odpowiednio do terminu, o którym mowa w ust. 1.

1. Starosta przekazuje kwotę refundacji na rachunek wskazany we wniosku w terminie 14 dni od dnia przedstawienia przez pracodawcę dokumentów potwierdzających poniesienie kosztów, o których mowa w § 2 ust. 1 i 2.
2. Starosta pisemnie informuje pracodawcę o numerze referencyjnym programu pomocowego, na podstawie którego refundacja jest udzielana.

Pracodawca, dokonując rozliczenia refundacji, posługuje się danymi zawartymi we wniosku i w umowie, o której mowa w § 7.

Przedsiębiorca korzystający z refundacji przechowuje dokumentację pozwalającą na sprawdzenie zgodności przyznanej pomocy z przepisami rozporządzenia przez okres 10 lat od dnia przyznania pomocy.

Refundacja stanowiąca pomoc publiczną jest udzielana do dnia 30 czerwca 2024 r.

(uchylony)

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2015 r.