Nigdy jeszcze nie obserwowaliśmy takiego boomu na jednorazowy sprzęt medyczny, taki jak maseczki ochronne czy rękawice jednorazowego użytku. Paradoksalnie, większość producentów medycznego sprzętu ochronnego wspomaga się produkcją kontraktową w Chinach. Prowincja Hubei, która jest epicentrum koronawirusa, jest wręcz zagłębiem producentów rękawic medycznych, maseczek i innych medycznych produktów jednorazowych. Jaki to może mieć wpływ na placówki medyczne?

Ostatnio przez media przeszła fala komentarzy dotycząca zadłużenia polskich szpitali. Jak informuje Ministerstwo Zdrowia, po dwóch pierwszych kwartałach 2019 roku zadłużenie publicznych placówek służby zdrowia przekroczyło 13,8 mld złotych. Tak źle jeszcze w historii nie było.

Od maja br. obserwujemy nieprzerwany proces umacniania się dolara względem polskiego złotego. Gdy z końcem czerwca kurs osiągał poziomy 3,73-3,75 zł branża i tak z rozrzewnieniem wspominała początek roku 2018, gdy kurs kształtował się na poziomie poniżej 3,40 zł. Dzisiaj, gdy dolar przekracza wartość 4 złotych, to mówimy o blisko 8-procentowym wzroście w niecałe 4 miesiące! Tak dynamiczna aprecjacja dolara ma kluczowy wpływ na sektor sprzętu medycznego.

Zapowiedzi rządu o drastycznej podwyżce płacy minimalnej w latach 2020-2023 są zdecydowanie niepokojące dla biznesu. Już w 2020 r. płaca minimalna ma osiągnąć poziom 2600 zł, oznacza to wzrost o ponad 15% w stosunku do 2019 r. Kolejne wzrosty w latach 2021-2023 aż do zapowiadanego poziomu 4000 zł powodują, że musimy zastanowić się nad obecnym modelem biznesowym, szczególnie w obszarze produkcji i logistyki, gdzie dużej części pracowników wynagrodzeniem właśnie jest płaca minimalna.

Problem wzrastającego zadłużenia szpitali jest coraz bardziej aktualny. W ostatnim półroczu widzimy coraz większe problemy z płynnością finansową szpitali publicznych. Nieterminowe regulowanie zobowiązań od zawsze towarzyszyło publicznemu sektorowi ochrony zdrowia, natomiast sytuacja jest coraz trudniejsza.

W trwającej od ponad roku wojnie celnej między Stanami Zjednoczonymi a Chinami, jedną z kluczowych ról odgrywa rynek sprzętu medycznego, który jest przedmiotem walki na podwyżki ceł na te produkty, prowadzonej przez obie strony konfliktu. Poza surowcami i artykułami wykorzystywanymi w przemyśle ciężkim to właśnie wyroby medyczne są jedną z najbardziej medialnych kategorii produktów, które dotykają te podwyżki.

Kwestia stawki VAT na wyroby medyczne już od wielu lat stanowi przedmiot dyskusji między zainteresowanymi stronami. Obecnie większość krajów Unii Europejskiej (UE) stosuje obniżoną stawkę VAT na wyroby medyczne. Natomiast kontrowersyjna pozostaje klasyfikacja, które wyroby mogą być objęte obniżoną stawką, a które do niej już się nie kwalifikują.

Za nami kolejna już edycja największych na świecie targów medycznych - MEDICA 2017. W tegorocznym wydarzeniu branżowym w Düsseldorfie uczestniczyło ponad 5100 wystawców z 66 krajów (z tego 84 z Polski) i ponad 123000 odwiedzających ze 130 krajów. Targi jak zwykle obejmowały całe spektrum branży medycznej, począwszy od jednorazowego sprzętu medycznego, przez asortyment rehabilitacyjny oraz najnowsze rozwiązania technologiczne, na zaawansowanych urządzeniach medycznych kończąc.

W kwestii polityki zakupowej w placówkach państwowych i prywatnych ochrony zdrowia tkwi ogromny potencjał, który mógłby umożliwić efektywniejsze i tańsze zakupy, a w efekcie wpłynąć na polepszenie ich kondycji finansowej. Samorządom pozwoliłby odetchnąć finansowo, a prywatnym inwestorom uzyskać znaczące oszczędności. Niestety często te możliwości nie są wykorzystywane z powodu zaniechania lub nieznajomości dostępnych instrumentów i procedur. Bądź po prostu złej woli…

Obserwując ostatnie tygodnie przed nowelizacją ustawy Prawo zamówień publicznych, można było odnieść wrażenie, że publiczne szpitale szykują się na kataklizm i gwałtowanie uzupełniają swoje zapasy jednorazowego sprzętu medycznego. Strach przed nową ustawą okazał się skutecznym czynnikiem mobilizującym decydentów w tych placówkach do ogłaszania postępowań zgodnych jeszcze z brzmieniem poprzedniej ustawy, czego skutkiem było podpisywanie kontraktów na rok lub dwa lata do przodu w oparciu właśnie o stare przepisy.