ratownictwo medyczne

Do konsultacji trafił projekt rozporządzenia ministra zdrowia zmieniającego rozporządzenie w sprawie oznaczenia systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne oraz wymagań w zakresie umundurowania członków zespołów ratownictwa medycznego.

Z wnioskiem o zmiany rozporządzenia w sprawie oznaczenia systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne oraz wymagań w zakresie umundurowania członków zespołów ratownictwa medycznego – załącznik nr 4 - zwróciło się do ministra zdrowia SP ZOZ Lotnicze Pogotowie Ratunkowe.

Zgodnie z argumentami przedstawionymi przez SP ZOZ LPR, normy zastosowane wobec umundurowania letniego (np. w zakresie trudnopalności) nie pozwalają na zastosowanie tkanin o większym współczynniku oddychalności. W konsekwencji załogi pracujące we wnętrzu śmigłowca i podczas działań prowadzonych na zewnątrz, narażone są na niezwykle uciążliwy brak komfortu termicznego. SP ZOZ LPR jest aktualnie jedynym podmiotem w Rzeczypospolitej Polskiej zamawiającym odzież ochronną o tak wysokich parametrach niepalności, a tkanina spełniająca warunki określone w załączniku do rozporządzenia jest tkaniną drogą i w rezultacie przekłada się to na bardzo wysokie ceny zestawów odzieży oferowanych przez producentów.

Proponowana zmiana treści załącznika nr 4 do rozporządzenia wpłynie pozytywnie na zwiększenie konkurencyjności ofert producentów odzieży ochronnej i tym samym na obniżenie ceny zestawów odzieży oferowanych przez producentów. Rezygnacja ze stosowania norm w zakresie trudnopalności nie wpłynie na obniżenie bezpieczeństwa przy zachowaniu higienicznych warunków pracy i komfortu termicznego na stanowiskach pracy załogi śmigłowców. Ponadto poszczególne zmiany elementów umundurowania są odzwierciedleniem obecnych potrzeb i odpowiadają praktycznym warunkom użytkowania.

Za rekomendowanym rozwiązaniem przemawia fakt, że zgodnie z informacją SP ZOZ LPR, w każdym z postępowań wyjaśniających okoliczności wypadków lotniczych w ostatnich latach nie stwierdzono wystąpienia samozapłonu lub pożaru statku powietrznego, który stanowiłby zagrożenie dla życia załogi śmigłowca.

Konsultacje trwają do 8 marca.

1 lutego trafił do konsultacji projekt rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie medycznych czynności ratunkowych i świadczeń zdrowotnych innych niż medyczne czynności ratunkowe, które mogą być udzielane przez ratownika medycznego.

Rozporządzenie określa zakres świadczeń zdrowotnych, które będzie mógł wykonywać ratownik medyczny. Będzie on mógł udzielać świadczeń zdrowotnych zgodnie z uzyskanymi kwalifikacjami w podmiotach leczniczych, a także poza nimi tj. m.in.  w ramach ratownictwa górskiego, morskiego, górniczego, wodnego, w jednostkach podległych ministrowi spraw wewnętrznych, ministrowi obrony narodowej i innych.

Umożliwienie ratownikom medycznym udzielania świadczeń zdrowotnych poza jednostkami systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne, w zgodzie z zakresem kształcenia przed – i podyplomowego ma poprawić bezpieczeństwo zdrowotne obywateli.

Znowelizowana ustawa o Państwowym Ratownictwie Medycznym i o działalności leczniczej określa m.in. zasady tworzenia centrów urazowych dla dzieci. Obecnie w Polsce działa 14 centrów urazowych, są one jednak dedykowane osobom dorosłym, a leczenie w nich najmłodszych pacjentów było trudne. Po zmianach centra urazowe dla dzieci będą wydzieloną częścią szpitala, w którym działa szpitalny oddział ratunkowy i gdzie specjalistyczne oddziały są powiązane ze sobą organizacyjnie oraz zakresem zadań, by szybko diagnozować i leczyć pacjenta.

Nowelizacja określa też, jakie sprzęty powinny być w takim centrum i jacy specjaliści w nim będą leczyć. Szczegółowe warunki dotyczące personelu medycznego oraz wyposażenia centrów urazowych dla dzieci ujęte zostaną w rozporządzeniu ministra zdrowia.

W znowelizowanej ustawie zapisano, że dopiero od stycznia 2021 r. wejdzie w życie przepis zakładający, że centrum urazowe dysponuje lądowiskiem lub lotniskiem dla śmigłowca ratunkowego, zlokalizowanym w takiej odległości, aby możliwe było przyjęcie małego pacjenta po urazie bez pośrednictwa specjalistycznego środka transportu sanitarnego.

Ponadto do końca 2017 r. podmioty lecznicze muszą dostosować swe placówki do obowiązujących norm budowlanych czy przeciwpożarowych. Dziś norm budowlanych czy przeciwpożarowych nie spełnia 15% placówek; problem dotyczy głównie szpitali powiatowych.

Nowe przepisy określają również zadania ratowników medycznych, m.in.:

• udzielanie świadczeń zdrowotnych - samodzielnie lub pod nadzorem lekarza;
• zabezpieczenie osób znajdujących się w miejscu zdarzenia oraz podejmowanie działań zapobiegających zwiększeniu liczby osób poszkodowanych;
• transport chorego i udzielanie wsparcia psychicznego w sytuacji powodującej stan nagłego zagrożenia zdrowotnego.

Nowelizacja definiuje, że ratownik to zarówno osoba pracująca w podmiotach leczniczych, jak i ratująca ludzi w górach, na obszarach wodnych, w jednostkach morskich, wojskowych, ochrony przeciwpożarowej czy na lotniskach.

Za wykonywanie zawodu ratownika medycznego uważa się również nauczanie zawodu ratownika medycznego oraz organizowanie i prowadzenie zajęć z zakresu pierwszej pomocy, kwalifikowanej pierwszej pomocy oraz medycznych czynności ratunkowych.

Nowelizacja wydłuża też czas na wprowadzenie obowiązku posiadania przez szpitale umowy ubezpieczenia z tytułu zdarzeń medycznych. Pierwotnie obowiązek ten miał wejść w życie w styczniu 2014 r., ale termin już raz odsunięto i określono na 1 stycznia 2016 r. Obecnie do 31 grudnia 2015 r. szpitale mogą zawierać takie ubezpieczenie dobrowolnie. Projekt wydłuża ten czas o rok - do 1 stycznia 2017 r.

Najistotniejszym celem nowelizacji z 25 września 2015 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, ustawy o działalności leczniczej oraz ustawy o zmianie ustawy o działalności leczniczej oraz niektórych innych ustaw jest utworzenie centrów urazowych dla dzieci - ratujących pacjentów poniżej 18 roku życia bezpośrednio po urazie.

W okresie obowiązywania ustawy regulującej problematykę ratownictwa medycznego w Polsce dokonano analizy funkcjonowania systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne, z której wynika, że niezbędne jest dokonanie zmian polegających na wprowadzeniu unormowań wymagań w odniesieniu do centrów urazowych dla dzieci.

Wejście w życie nowelizacji jest istotne ze względu na konieczność zapewnienia kompleksowej diagnostyki i leczenia mnogich obrażeń u pacjentów - poniżej 18 roku życia - a także z uwagi na stworzenie podstaw prawnych do uzyskania finansowania nakładów inwestycyjnych na centra urazowe dla dzieci ze środków unijnych w perspektywie 2014-2020.

Zgodnie z nowelizacją centrum urazowe dla dzieci będzie wydzieloną funkcjonalnie częścią szpitala, w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, w którym działa szpitalny oddział ratunkowy, w której to części specjalistyczne oddziały są powiązane ze sobą organizacyjnie oraz zakresem zadań, w sposób pozwalający na szybkie diagnozowanie i leczenie pacjenta urazowego dziecięcego.

Lekarze chcący pozostać w systemie Państwowego Ratownictwa Medycznego będą musieli rozpocząć szkolenie specjalizacyjne w dziedzinie medycyny ratunkowej do 1 stycznia 2018 r. Przesunięcie terminu o kolejne 3 lata ma przyczynić się między innymi do zapewnienia właściwego dostępu do świadczeń pozaszpitalnych z zakresu ratownictwa medycznego. Zmiany wprowadza ustawa z 7 listopada 2014 r. o zmianie ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz.U. poz. 1802).

Nowelizacja ustawy z 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym o 3 lata wydłuża termin rozpoczęcia specjalizacji z medycyny ratunkowej przez lekarzy z doświadczeniem w wymiarze 3000 godzin w wykonywaniu zawodu lekarza w SOR, zespole ratownictwa medycznego, lotniczym zespole ratownictwa medycznego lub izbie przyjęć szpitala. Dotychczas, aby móc pozostać w systemie Państwowego Ratownictwa Medycznego, osoby te powinny rozpocząć do 1 stycznia 2015 r. Ustawa umożliwi wymienionej grupie lekarzy dalszą pracę w składzie specjalistycznych zespołów ratownictwa medycznego po 1 stycznia 2015 r., a pacjentom zapewni należyty dostęp do świadczeń.

Senat przyjął 4 grudnia 2014 r. bez poprawek projekt nowelizacji ustawy o podatku akcyzowym. Zakłada on zwolnienie z tego podatku samochodów osobowych wykorzystywanych do ratowania życia i zdrowia ludzi, czyli m.in. karetek pogotowia. Zwolnienie obejmie pojazdy osobowe wykorzystywane do ratowania życia i zdrowia, jeżeli spełniają normy właściwe dla ambulansów ratunkowych i ruchomych jednostek intensywnej opieki medycznej. Będzie możliwe pod warunkiem spełnienia wymogów zawartych w Polskiej Normie PN-EN 1789+A1 (Pojazdy medyczne i ich wyposażenie – ambulanse drogowe) jako ambulanse ratunkowe (typ B) i ruchome jednostki intensywnej opieki medycznej (typ C).

Nowelizacja ustawy przewiduje przesunięcie o trzy lata - do 2018 r. - obowiązku rozpoczęcia specjalizacji z medycyny ratunkowej przez część lekarzy jeżdżących w specjalistycznych karetkach.

Przesunięcie o trzy lata - do 2018 r. - obowiązku rozpoczęcia specjalizacji z medycyny ratunkowej przez część lekarzy jeżdżących w specjalistycznych karetkach - zakłada uchwalona przez Sejm nowelizacja ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym.