Czy możesz stosować niesprawdzone terapie

Na wokandę Sądu Najwyższego trafiła sprawa dyscyplinarna lekarki z Poznania, która w prywatnym gabinecie prowadziła terapię miażdżycy i chorób wieńcowych metodą chelatacji (postanowienie Sądu Najwyższego z 8 lutego 2018 r. sygn. SDI 114/17). Metoda ta polega na podawaniu dożylnym preparatów sodu albo wapnia i powszechnie stosuje się ją medycynie w leczeniu zatruć metalami ciężkimi, zwłaszcza w terapii ołowicy lub zatrucia kadmem. W niektórych krajach (pionierem tutaj byli lekarze z USA) próbowano wdrożyć tę terapię do leczenia miażdżycy i chorób wieńcowych (podawano wówczas dożylnie sód w celu usunięcia wapniowych złogów w naczyniach krwionośnych). Wyniki badań klinicznych prowadzonych w USA i Europie Zachodniej nie wykazały znaczącej skuteczności tej metody, jednak w pojedynczych przypadkach dostrzeżono pewną poprawę zdrowia pacjentów. Amerykańskie i europejskie towarzystwa kardiologiczne uznały więc ostatecznie tę metodę za dopuszczalną, ale mało skuteczną i mogącą powodować wiele skutków ubocznych (stąd zalecenia o bardzo ścisłej kontroli terapii).