Zgodnie z rozporządzeniem ministra zdrowia z 20 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii (Dz.U. z 2022 r. poz. 340), obowiązkowi szczepień przeciwko COVID-19 podlegają przede wszystkim:
1) osoby wykonujące zawód medyczny w podmiotach wykonujących działalność leczniczą oraz osoby wykonujące czynności zawodowe w tych podmiotach, inne niż wykonywanie zawodu medycznego;
2) osoby zatrudnione oraz osoby realizujące usługi farmaceutyczne, zadania zawodowe lub czynności fachowe w aptece ogólnodostępnej lub punkcie aptecznym.
Osoby te są zobowiązane poddać się szczepieniu przeciwko COVID-19 w terminie nie późniejszym niż do 1 marca 2022 r.
W związku z licznymi wątpliwościami dotyczącymi tego obowiązku, Ministerstwo Zdrowia 21 lutego wydało następujące wytyczne.
Na podstawie art. 221 § 4 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1320, z późn. zm.) pracodawca jest uprawniony do żądania podania mu przez pracownika danych osobowych innych niż określone w § 1 i 3 tej jednostki redakcyjnej Kodeksu pracy, gdy jest to niezbędne do zrealizowania uprawnienia lub spełnienia obowiązku wynikającego z przepisu prawa.
Zgodnie zaś z art. 221 § 5 zdanie pierwsze ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, udostępnienie pracodawcy danych osobowych pracownika następuje w formie oświadczenia składanego przez tę osobę.
Mając na względzie fakt, że obowiązek poddania się szczepieniu przeciwko COVID-19 dla określonych grup pracowników wynika z powszechnie obowiązującego prawa, a tym samym realizacja tego obowiązku stanowi przesłankę legalnego świadczenia przez tych pracowników pracy w normatywnie określonych miejscach, pracodawca jest uprawniony do żądania złożenia przez pracownika zobowiązanego do poddania się szczepieniu przeciwko COVID-19 oświadczenia o spełnieniu tego obowiązku.
Niezłożenie przez pracownika takiego oświadczenia albo złożenie oświadczenia o braku poddaniu się szczepieniu przeciwko COVID-19 skutkuje uznaniem, że osoba taka nie realizuje obowiązku wynikającego z powszechnie obowiązującego przepisu.
W tej sytuacji pracodawcy (jako stronie stosunku pracy) przysługują uprawnienia określone przepisami Kodeksu pracy.
W zależności od okoliczności faktycznych w danym zakładzie pracy, pracodawca może zorganizować pracę tak, by osoba niezaszczepiona wykonywała pracę w sposób niestwarzający zagrożenia ewentualnego zakażenia wirusem SARS-CoV-2 innych osób (innych pracowników lub osób, w odniesieniu do których prowadzona jest działalność pracodawcy) albo rozwiązać stosunek pracy z niezaszczepionym pracownikiem.
Działania te powinny być podejmowane w taki sposób, by nie narazić pracodawcy na zarzut niedozwolonej dyskryminacji.
Czytaj więcej na temat epidemii koronawirusa w Polsce w serwisie specjalnym w SerwisZOZ»
Od 15 grudnia 2021 r. rozszerzono grupę osób, u których wykonywane będą szczepienia przeciwko COVID-19, nadając uprawnienia osobom urodzonym w latach 2010–2016, tj. dzieciom, które najpóźniej w dniu przeprowadzenia szczepienia ukończyły 5 lat.
Zmianę wprowadziło rozporządzenie ministra zdrowia z 13 grudnia 2021 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie metody zapobiegania COVID-19.
Czytaj więcej na temat epidemii koronawirusa w Polsce w serwisie specjalnym w SerwisZOZ»
Rada Ministrów przyjęła rekomendację przewidująca trzecią dawkę przypominającą dla personelu medycznego i osób po 50 roku życia.
Od 24 września ma rozpocząć się rejestracja na szczepienie trzecią dawką szczepionki przeciw COVID-19 dla osób powyżej 50. roku życia oraz medyków.
Jako trzecia dawka będą stosowane preparaty firm Pfizer i Moderna - szczepionki mRNA.
Czytaj też: Jak zorganizować szczepienia przeciwko COVID-19?>>
Pobierz: Procedura zachowania odstępów między dawkami szczepienia na COVID-19>>
Czytaj więcej na temat epidemii koronawirusa w Polsce w serwisie specjalnym w SerwisZOZ»
Skontakuj się z Centrum Obsługi Klienta: 22 518 29 29 (Poniedziałek-Piątek: 8:00 - 16:00).