Procedury ograniczające Dzięki gotowym procedurom ograniczysz rozprzestrzenianie się wirusa, a wdrożenie zasad bezpieczeństwa w okresie zagrożenia epidemiologicznego pomoże Ci utrzymać i kontrolować reżim sanitarny w placówce medycznej.

Witamina B6, znana również jako pirydoksyna, jest jednym z ważnych składników odżywczych niezbędnych do zapewnienia prawidłowego funkcjonowania organizmu człowieka. Jest to wodoodporna witamina z grupy B, która odgrywa kluczową rolę w wielu procesach metabolicznych i regulacyjnych. Witamina B6 jest niezbędna do przekształcania pokarmów w energię, co jest niezwykle istotne dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego, układu immunologicznego oraz dla utrzymania zdrowia skóry, włosów i paznokci. Ponadto, pirydoksyna odgrywa ważną rolę w syntezie hemoglobiny, która jest odpowiedzialna za transport tlenu we krwi, oraz w produkcji hormonów, takich jak serotonina, która wpływa na nastrój i regulację snu. Ponieważ organizm człowieka nie jest w stanie samodzielnie syntetyzować witaminy B6, konieczne jest regularne dostarczanie jej poprzez odpowiednią dietę lub suplementację. Niedobór witaminy B6 może prowadzić do różnych zaburzeń, takich jak osłabienie układu immunologicznego, problemy ze skórą, zaburzenia neurologiczne oraz anemia. Opracowanie procedury dotyczącej wpływu witaminy B6 na właściwe funkcjonowanie organizmu człowieka ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia odpowiedniej suplementacji i profilaktyki niedoboru. Procedura ma na celu dostarczenie wiedzy na temat zalecanego spożycia witaminy B6, jej źródeł, ewentualnych interakcji z innymi substancjami oraz skutków niedoboru lub nadmiaru. Jest ważnym narzędziem dla specjalistów ds. żywienia, lekarzy i innych profesjonalistów zajmujących się opieką zdrowotną, aby zapewnić właściwe zrozumienie i świadczenie opieki związanej z witaminą B6 dla utrzymania zdrowia i dobrego samopoczucia pacjentów.

Procedura edukacyjna dotycząca tężca dla pacjentów i personelu medycznego jest prowadzona przez personel zatrudniony w placówce, a nadzorowana jest przez kierownika podmiotu lub osobę przez niego wyznaczoną. Celem procedury jest rozpowszechnianie działań edukacyjnych na temat tężca. Procedura zawiera informacje na temat choroby tężca, w tym opis toksyny tężcowej, która jest głównym czynnikiem patogenności tej choroby. Omówione są również miejsca bytowania bakterii tężca i wrota zakażenia. Czynniki sprzyjające zakażeniu to m.in. warunki beztlenowe w skaleczonym miejscu, rana głęboka, rana szarpana, ostatnie szczepienie przeciw tężcowi wykonane ok. 8 lat temu oraz ugryzienie przez zwierzę. Okres wylęgania tężca wynosi od 2 do 14 dni. Opisane są również symptomy tężca, w tym początkowe objawy, takie jak rozbicie, bezsenność, bóle głowy, ból tułowia, przeczulica, które często atakują kończyny dolne, brzuch i tułów. Kolejne objawy to skurcze mięśni, szczękościsk, napadowe drgawki-prężenie, porażenie mięśni mimicznych twarzy, napady duszności, zaczerwienienie twarzy, zaburzenia ciśnienia krwi, zaburzenia krążenia obwodowego, potliwość. Choroba często kończy się śmiercią chorego. Diagnostyka tężca opiera się na dokładnym wywiadzie lekarza z pacjentem, badaniach serologicznych i bakteriologicznych oraz obrazie klinicznym choroby. Istnieją trzy rodzaje tężca: lekki, umiarkowany i ciężki. W celu profilaktyki tężca zaleca się przeprowadzenie szczepień przeciwtężcowych, szczególnie u dzieci, które powinny być szczepione według kalendarza szczepień: szczepienie podstawowe (4 dawki szczepionki skojarzonej), szczepienie przypominające - I dawka w 6 roku życia oraz 14 roku życia – II dawka przypominająca, 19 rok życia – III dawka przypominająca. Istnieją również szczepienia poekspozycyjne, wykonywane po narażeniu na czynnik zakażający.

Borelioza to bakteryjna choroba zakaźna wywoływana przez krętki z rodzaju Borrelia. Diagnostyka boreliozy opiera się na dwóch rodzajach testów – test pierwszego wyboru ELISA i test potwierdzenia Western Blot. Celem procedury jest szerzenie działań edukacyjnych dotyczących boreliozy wśród personelu i pacjentów podmiotu leczniczego.

Gruźlica to bakteryjna choroba zakaźna, wywoływana przez prątek gruźlicy. Ze względu na fazy rozwoju gruźlicę dzielimy na gruźlicę pierwotną (aktywuje się zaraz po zakażeniu) i popierwotną (wiąże się z reaktywacją zakażenia, zwykle podczas innej infekcji). Badania mikrobiologiczne w kierunku gruźlicy do natychmiastowego wykonania to szybki test molekularny, badanie bakterioskopowe, posiew i lekowrażliwość prątków. Celem procedury jest szerzenie działań edukacyjnych dotyczących gruźlicy wśród personelu i pacjentów podmiotu leczniczego.

Wirus HIV to wirus z rodzaju lentiwirusów, z rodziny retrowirusów, wywołujący AIDS. Krajowy Program Zapobiegania Zakażeniom HIV i Zwalczania AIDS zawiera priorytety strategii państwa w zakresie walki z HIV/AIDS. Testy w kierunku zakażenia wirusem HIV to testy IV generacji, test potwierdzenia – Western Blot oraz rekomendowane badania pomocnicze do oceny zaawansowania zakażenia HIV: OB, morfologia krwi z rozmazem, próby wątrobowe. Celem procedury jest szerzenie działań edukacyjnych dotyczących wirusa HIV wśród personelu i pacjentów podmiotu leczniczego.

Na podstawie analizy szczepów wirusa krążących obecnie na półkuli północnej, co sezon epidemiczny opracowywana jest nowa szczepionka przeciw grypie. Szczepienia ochronne przeciwko grypie są najskuteczniejszą formą ochrony przed zachorowaniem, ciężkim przebiegiem, powikłaniami pogrypowymi, a także zgonem. W Polsce zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych należą do grupy szczepień zalecanych. Celem procedury jest szerzenie działań edukacyjnych dotyczących grypy wśród osób dorosłych i znaczenia szczepień profilaktycznych wśród personelu i pacjentów podmiotu leczniczego.

Szczepienie przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego jest działaniem profilaktycznym, którego celem jest zapobieżenie nowotworom indukowanym przez infekcje wirusem brodawczaka ludzkiego. Celem procedury jest szerzenie działań edukacyjnych dotyczących szczepień przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV) wśród personelu i pacjentów podmiotu leczniczego.

Szczepienia dzieci przeciw COVID-19 rozpoczęły się w połowie grudnia 2021 roku. Skierowania na szczepienia dla dzieci wystawiane są automatycznie i znajdują się w Internetowym Koncie Pacjenta. Do szczepień kwalifikują lekarz, lekarz stażysta, lekarz rezydent – każdorazowo, zgodnie z zasadami dla szczepień przeciwko COVID-19. Celem procedury jest szerzenie działań profilaktycznych przez szczepienia, dotyczących nowej choroby zakaźnej COVID-19 wśród pacjentów podmiotu leczniczego.

Osoby zaszczepione przed transplantacją komórek krwiotwórczych (HCT) lub terapią podlegają powtórzeniu schematu szczepienia przeciw COVID-19 po upływie 12 tygodni od zrealizowanych zabiegów/terapii. Kwalifikację do szczepień przeprowadza lekarz – każdorazowo, zgodnie z zasadami dla szczepień przeciwko COVID-19. Ponadto niezbędna jest informacja pisemna od lekarza sprawującego opiekę nad pacjentem o potrzebie powtórzenia szczepień po okresie karencji od zabiegów. Celem procedury jest szerzenie działań profilaktycznych przez wakcynację dotyczących nowej choroby zakaźnej COVID-19 wśród pacjentów podmiotu leczniczego.

Antybiotyki to substancje wytwarzane przez drobnoustroje lub uzyskiwane przez syntezę chemiczną. Pacjenci nie powinni nadużywać antybiotykoterapii i włączać też inne formy zapobiegające rozwojowi choroby ze względu na antybiotykooporność, która jest mechanizmem ochrony bakterii. Celem procedury jest szerzenie działań edukacyjnych dotyczących antybiotyków i antybiotykoodporności wśród personelu i pacjentów podmiotu leczniczego.