Procedury zapobiegawcze (pacjent) Gotowe procedury pomogą Ci dbać o jakość w placówce medycznej i skutecznie zwiększać bezpieczeństwo pacjenta. Zmniejszysz także liczbę zgłaszanych roszczeń z powodu ewentualnych zakażeń, do których mogło dojść w placówce medycznej.

Procedura dotyczy szerzenia działań edukacyjnych na temat wścieklizny wśród pacjentów i personelu w placówce medycznej. Personel medyczny jest odpowiedzialny za przestrzeganie procedury, a kierownik podmiotu lub wyznaczona przez niego osoba odpowiada za nadzór nad nią. Procedura składa się z pięciu elementów. W pierwszej części opisano chorobę wściekliznę i zaznaczono, że dzięki szczepieniom ochronnym choroba ta została prawie całkowicie wyeliminowana w krajach rozwiniętych. W drugiej części podano źródła zakażenia. Mogą nimi być zwierzęta dzikie, takie jak nietoperze, sarny, wiewiórki, wilki i kuny, oraz zwierzęta domowe, takie jak koty, psy i bydło. W trzeciej części omówiono trzy drogi zakażenia: ugryzienie przez zwierzę chore, oślinienie uszkodzonej skóry człowieka i oślinienie uszkodzonych błon śluzowych człowieka. W czwartej części opisano symptomy wścieklizny w trzech stadiach: pierwsze stadium, rozwinięte stadium i kolejne stadium. Symptomy obejmują między innymi rozdrażnienie, niepokój, ból głowy, wodowstręt, światłowstręt i czasami ataki szału. Zgon człowieka zarażonego wścieklizną następuje w ciągu 7 dni od daty wystąpienia symptomów chorobowych. W ostatniej części omówiono profilaktykę wścieklizny, w tym wakcynację zwierząt dzikich, psów i ludzi. Ważne jest również, aby nie dotykać znalezionych zwierząt padłych lub zabitych.

Procedura dotyczy szerzenia działań edukacyjnych dotyczących inwazyjnej choroby pneumokokowej wśród pacjentów i personelu podmiotu leczniczego. Za jej stosowanie odpowiada personel medyczny zatrudniony w placówce, a za nadzór nad procedurą kierownik podmiotu lub osoba przez niego wyznaczona. Inwazyjna choroba pneumokokowa (IChP) jest najcięższą postacią zakażenia pneumokokami, których najniebezpieczniejszym biopatogenem dla człowieka jest Streptococcus pneumoniae. Choroba ta może prowadzić do śmierci pacjenta lub pozostawiać powikłania, takie jak niedosłuch czy zmiany w sercu. Pneumokoki stanowią zagrożenie głównie dla dzieci poniżej 2 roku życia i osób starszych powyżej 65 roku życia. Postacią inwazyjnej choroby pneumokokowej są zapalenie płuc z bakteriemią, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych oraz posocznica. Drogą zakażenia jest kontakt bezpośredni z chorym lub bezobjawowym nosicielem. Liczba przypadków IChP zgłaszanych w Polsce jest niedoszacowana, jednak w 2022 roku zaobserwowano znaczny wzrost przypadków inwazyjnej choroby wywołanej przez Streptococcus pneumoniae. Monitoring inwazyjnych zakażeń pneumokokowych prowadzą Krajowy Ośrodek Referencyjny ds. Diagnostyki Bakteryjnych Zakażeń Ośrodkowego Układu Nerwowego oraz Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego- PZH.

Borelioza to bakteryjna choroba zakaźna wywoływana przez krętki z rodzaju Borrelia. Diagnostyka boreliozy opiera się na dwóch rodzajach testów – test pierwszego wyboru ELISA i test potwierdzenia Western Blot. Celem procedury jest szerzenie działań edukacyjnych dotyczących boreliozy wśród personelu i pacjentów podmiotu leczniczego.

Gruźlica to bakteryjna choroba zakaźna, wywoływana przez prątek gruźlicy. Ze względu na fazy rozwoju gruźlicę dzielimy na gruźlicę pierwotną (aktywuje się zaraz po zakażeniu) i popierwotną (wiąże się z reaktywacją zakażenia, zwykle podczas innej infekcji). Badania mikrobiologiczne w kierunku gruźlicy do natychmiastowego wykonania to szybki test molekularny, badanie bakterioskopowe, posiew i lekowrażliwość prątków. Celem procedury jest szerzenie działań edukacyjnych dotyczących gruźlicy wśród personelu i pacjentów podmiotu leczniczego.

Wirus HIV to wirus z rodzaju lentiwirusów, z rodziny retrowirusów, wywołujący AIDS. Krajowy Program Zapobiegania Zakażeniom HIV i Zwalczania AIDS zawiera priorytety strategii państwa w zakresie walki z HIV/AIDS. Testy w kierunku zakażenia wirusem HIV to testy IV generacji, test potwierdzenia – Western Blot oraz rekomendowane badania pomocnicze do oceny zaawansowania zakażenia HIV: OB, morfologia krwi z rozmazem, próby wątrobowe. Celem procedury jest szerzenie działań edukacyjnych dotyczących wirusa HIV wśród personelu i pacjentów podmiotu leczniczego.

Na podstawie analizy szczepów wirusa krążących obecnie na półkuli północnej, co sezon epidemiczny opracowywana jest nowa szczepionka przeciw grypie. Szczepienia ochronne przeciwko grypie są najskuteczniejszą formą ochrony przed zachorowaniem, ciężkim przebiegiem, powikłaniami pogrypowymi, a także zgonem. W Polsce zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych należą do grupy szczepień zalecanych. Celem procedury jest szerzenie działań edukacyjnych dotyczących grypy wśród osób dorosłych i znaczenia szczepień profilaktycznych wśród personelu i pacjentów podmiotu leczniczego.

Szczepienie przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego jest działaniem profilaktycznym, którego celem jest zapobieżenie nowotworom indukowanym przez infekcje wirusem brodawczaka ludzkiego. Celem procedury jest szerzenie działań edukacyjnych dotyczących szczepień przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV) wśród personelu i pacjentów podmiotu leczniczego.

Szczepienia dzieci przeciw COVID-19 rozpoczęły się w połowie grudnia 2021 roku. Skierowania na szczepienia dla dzieci wystawiane są automatycznie i znajdują się w Internetowym Koncie Pacjenta. Do szczepień kwalifikują lekarz, lekarz stażysta, lekarz rezydent – każdorazowo, zgodnie z zasadami dla szczepień przeciwko COVID-19. Celem procedury jest szerzenie działań profilaktycznych przez szczepienia, dotyczących nowej choroby zakaźnej COVID-19 wśród pacjentów podmiotu leczniczego.

Osoby zaszczepione przed transplantacją komórek krwiotwórczych (HCT) lub terapią podlegają powtórzeniu schematu szczepienia przeciw COVID-19 po upływie 12 tygodni od zrealizowanych zabiegów/terapii. Kwalifikację do szczepień przeprowadza lekarz – każdorazowo, zgodnie z zasadami dla szczepień przeciwko COVID-19. Ponadto niezbędna jest informacja pisemna od lekarza sprawującego opiekę nad pacjentem o potrzebie powtórzenia szczepień po okresie karencji od zabiegów. Celem procedury jest szerzenie działań profilaktycznych przez wakcynację dotyczących nowej choroby zakaźnej COVID-19 wśród pacjentów podmiotu leczniczego.

Antybiotyki to substancje wytwarzane przez drobnoustroje lub uzyskiwane przez syntezę chemiczną. Pacjenci nie powinni nadużywać antybiotykoterapii i włączać też inne formy zapobiegające rozwojowi choroby ze względu na antybiotykooporność, która jest mechanizmem ochrony bakterii. Celem procedury jest szerzenie działań edukacyjnych dotyczących antybiotyków i antybiotykoodporności wśród personelu i pacjentów podmiotu leczniczego.