U pacjentów hospitalizowanych, a tym bardziej chorych na COVID-19, konieczne jest zapewnienie odpowiedniego komfortu fizycznego i psychicznego podczas leczenia. Chorym należy zapewnić odpowiednie znieczulenie bądź sedację, jeśli oczekują na zabiegi. Natomiast w przypadku wystąpienia splątania, należy je koniecznie opanować.
Celem procedury jest określenie sposobu opieki nad pacjentami z COVID-19 w przypadku znieczulenia i sedacji przez zabiegami, zwłaszcza bolesnymi.
Aby ograniczyć ryzyko transmisji wirusa SARS-CoV-2 zaleca się, aby pacjenci wymagający konsultacji lekarskiej skorzystali w narzędzi zdalnych, takich jak telefoniczna porada lekarska bądź wideokonsultacja za pomocą narzędzi teleinformatycznych. Niemniej jednak nie mogą one stanowić na obecnym poziomie pandemii jedynej opcji skonsultowania się z lekarzem rodzinnym bądź specjalistą.
Celem procedury jest stworzenie odpowiednich zaleceń, wytycznych oraz procedur, które w sposób jasny określają, kiedy dany pacjent wymaga stacjonarnej wizyty, a który jedynie teleporady i w jaki sposób powinny one przebiegać.
Obrazowanie medyczne w postaci RTG oraz TK klatki piersiowej stanowi ogromną wartość w diagnozowaniu chorych na COVID-19, a także monitorowaniu skuteczności leczenia oraz ocenie procesu zdrowienia. Wysoce zalecane jest badanie tomografii komputerowej (CT) wysokiej rozdzielczości.
W związku z tym badanie TK HRCT klatki piersiowej do oceny wyjściowej chorych z COVID-19 jest zwykle wykonywane w dniu przyjęcia, lub – jeśli nie uzyskano poprawy stanu chorego – można go ponownie wykonać po 2-3 dniach.
Jeśli stan chorego jest stabilny lub obserwowana jest poprawa stanu zdrowia, to powtórną tomografię klatki piersiowej można wykonać po 5-7 dniach.
Bezsprzecznie u pacjentów w stanie krytycznym zalecane jest standardowo codzienne badanie radiologiczne klatki piersiowej przy użyciu przenośnego aparatu rentgenowskiego.
Celem procedury jest określenie radiologicznych kryteriów rozpoznania COVID-19 na podstawie badań RTG oraz TK.
COVID-19 jest chorobą wirusową. Antybiotyki nie są zalecane do zapobiegania infekcjom bakteryjnym w łagodnych lub umiarkowanie ciężkich przypadkach; należy je ostrożnie stosować – w zależności od przebiegu choroby – u chorych w stanie ciężkim.
W związku z tym antybiotykoterapię należy rozważyć u chorych z następującymi schorzeniami: rozległe zmiany w płucach, nadmiar wydzieliny oskrzelowej, przewlekłe choroby dróg oddechowych z historią kolonizacji patogenów w dolnych drogach oddechowych, przyjmowanie glikokortykoidów w dawce dobowej ≥20 mg (w przeliczeniu na prednizon).
Celem procedury jest wskazanie, kiedy należy zastosować antybotykoterapię u pacjentów z COVID-19.
W związku z tym, że COVID-19 to nowa choroba zakaźna, nikt z personelu medycznego ani służb sanitarno-epidemiologicznych nie wiedział, w jaki sposób ją rozpoznawać.
Celem procedury jest opracowanie kryteriów rozpoznania COVID-19 i wskazanie, na co zwracać uwagę w celu diagnozowania zakażeń SARS-CoV-2.
Szpital z odpowiednimi zasobami może przeprowadzić analizę flory jelitowej leczonych chorych i na tej podstawie wcześnie wykryć zaburzenia flory jelitowej. Odpowiednia polityka antybiotykowa i przepisanie probiotyków może zmniejszyć ryzyko translokacji bakterii jelitowych i ograniczyć liczbę zakażeń jelitowych.
Celem procedury jest jednoznacznie opisanie, kiedy i jak należy stosować probiotyki u chorych na COVID-19.
Ciężko chorzy z COVID-19, będący w stanie silnego stresu, są narażeni na wysokie ryzyko żywieniowe.
Godnym uwagi jest fakt, że wczesna ocena stanu odżywienia, funkcji żołądkowo-jelitowych i ryzyka aspiracji oraz terminowe wsparcie żywienia dojelitowego są ważne dla rokowania chorego.
Bardzo ważnym aspektem leczenia chorych na COVID-19 jest wsparcie żywieniowe. Odpowiednia dieta, żywienie pacjenta chorego przekładają się znacząco na wyniki leczenia.
Celem procedury jest stworzenie zaleceń dietetycznych, które należy stosować podczas opieki nad chorym z COVID-19.
W dobie pandemii pracodawca może stanąć przed koniecznością zlecenia rejestratorce medycznej dodatkowej pracy. Dopuszczalność i sposób powierzenia takiej dodatkowej pracy zależą przede wszystkim od podstawy prawnej jej zatrudnienia.
Procedura określa, jak zlecać dodatkową pracę, gdy rejestratorka zatrudniona jest na podstawie umowy o pracę, a dodatkowa praca polega na wykonywaniu zwiększonej liczby dotychczasowych zadań.
Personel medyczny powinien szybko i sprawnie wychwytywać osoby zakażone koronawirsuem, co przełoży się na większą kontrolę, a w przyszłości wraz z innymi elementami walki z epidemią, np. szczepieniami, przyczyni się do jej wygaszenia.
Celem procedury jest stosowanie się do wytycznych mających na celu skuteczne wychwytywanie osób zakażonych COVID-19.
Pracownicy medyczni powinni podlegać szczególnej ochronie, gdyż ich praca są nieodłącznym elementem walki z pandemią.
Celem procedury jest podjęcie odpowiednich, szybkich działań naprawczych, minimalizujących narażenie zawodowe personelu medycznego na COVID-19.
Szczepienia populacyjne przeciwko COVID-19 są istotnym elementem zwalczania trwającej obecnie pandemii. Niemniej jednak nie powinniśmy bagatelizować niepożądanych odczynów poszczepiennych, które mogą wystąpić po podaniu szczepionki. Są na nie bardziej narażone osoby z gryp wysokiego ryzyka, np. chorzy w fazie zaostrzenia choroby przewlekłej, chorzy onkologiczni czy kobiety w ciąży.
Celem procedury jest wskazanie, jak postępować, gdy lekarz zadecyduje o możliwości podania szczepionki u osób z gryp wysokiego ryzyka bądź jej czasowym odroczeniu, a w skrajnych sytuacjach zdyskwalifikuje daną osobę do zaszczepienia.
Właściwa kwalifikacja do szczepienia jest bardzo istotna ze względu na bezpieczeństwo osoby szczepionej. Szczepionka, jak każdy produkt leczniczy, ma swoje działania niepożądane, czyli niepożądane odczyny poszczepienne. Niewłaściwe zakwalifikowanie pacjenta może nieść ryzyko wystąpienia ciężkich powikłań po szczepieniu. Dlatego nie można - mimo trwającej pandemii - kwalifikować pacjenta na szczepienie za wszelką cenę, w celu uzyskania jak najszybciej odporności stadnej, która gwarantuje wygaszenie epidemii.
Celem procedury jest opisanie sposobu kwalifikacji pacjenta do szczepienia, a także wskazanie, co należy zrobić w przypadku przeciwwskazań czasowych, jak i bezwzględnych do szczepienia na COVID-19.
Osoba wyleczona i wypisana z oddziału covidowego powinna być przez pewien czas pod opieką lekarza, który wykryłaby ewentualne nieprawidłowości i w porę wprowadził odpowiednie postępowanie medyczne.
Celem procedury jest określenie sposobu wypisu ozdrowieńca z oddziału, aby nie dopuścić do wyjścia ze szpitala osoby nie wyleczonej w pełni, która stwarzałaby ryzyko zakażenia innych osób, będąc już w domu.
Celem procedury jest uodpornienie możliwie jak największej liczby pacjentów przez usprawnienie realizacji szczepień, przy zminimalizowaniu ryzyka zakażenia SARS-CoV-2 podczas wizyty w punkcie szczepień.
Procedura określa sposób organizacji szczepień (wizyta w poradni), zasady reżimu sanitarnego dla personelu poradni, a także priorytet uodpornień.
Skontakuj się z Centrum Obsługi Klienta: 22 518 29 29 (Poniedziałek-Piątek: 8:00 - 16:00).
© Wiedza i Praktyka
/WiedzaiPraktyka
/wip
Dołącz do klubu Menedżera Zdrowia Ochrony Zdrowia i korzystaj z benefitów!