Podsumowanie tygodnia 14-20 lutego

Wprowadzenie „Programu inwestycyjnego modernizacji podmiotów leczniczych” umożliwi realizację modernizacji, przebudowy lub doposażenia podmiotów leczniczych w ramach Subfunduszu modernizacji podmiotów leczniczych oraz finasowanie działań w następujących obszarach:

1) wsparcie rozwoju infrastruktury udzielania świadczeń opieki zdrowotnej;

2) wymiana łóżek szpitalnych;

3) wsparcie infrastruktury ratownictwa medycznego.

Program zapewni finansowanie pilnych działań zapewniających modernizację infrastruktury budowlanej oraz systematyczne uzupełnianie i wymiana zużytej oraz wyeksploatowanej bazy sprzętowej podmiotów leczniczych, w celu zwiększenia dostępności i podniesienia jakości świadczonych usług medycznych, poprawy komfortu pacjentów, czyli zapewni warunki do racjonalnego, nowoczesnego, kompleksowego i skutecznego leczenia.

Głównym problem podmiotów prowadzących działalność leczniczą jest niespełnianie przez nie wymogów określonych w rozporządzeniu ministra zdrowia z 26 marca 2019 r. w sprawie szczegółowych wymagań, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia i urządzenia podmiotu wykonującego działalność leczniczą.

Większość budynków, w których są zlokalizowane placówki medyczne, powstała w latach 50-60 XX wieku lub wcześniej, a przeprowadzane dotychczas prace w zakresie modernizacji pozwalały jedynie na fragmentaryczne odtwarzanie infrastruktury.

Stare budynki i wyeksploatowana infrastruktura nie spełniają standardów i wymagają modernizacji, w tym także dostosowania do potrzeb osób o różnym stopniu niepełnosprawności. Nie bez znaczenia pozostaje kwestia coraz większych nakładów potrzebnych na utrzymanie, naprawy i remonty wyeksploatowanych budynków.

Rosnące koszty ograniczają możliwość rozwoju podmiotów leczniczych i ograniczają dostępność świadczeń opieki zdrowotnej dla pacjentów. Konieczne są bieżące inwestycje w zakresie dostosowywania szpitali do wymogów przestrzennych, sanitarnych oraz instalacyjnych, ponieważ w dalszym ciągu, mimo realizacji wieloletnich projektów, Najwyższa Izba Kontroli zidentyfikowała problemy w tym zakresie.

Jednocześnie zmieniająca się sytuacja epidemiologiczno-demograficzna kraju oraz dynamiczny postęp wiedzy technologicznej i medycznej wymaga wprowadzania określonych zmian mających na celu zoptymalizowanie alokacji zasobów ochrony zdrowia, polegających przede wszystkim na dostosowaniu potencjału infrastruktury diagnostycznoleczniczej do obowiązujących wymogów i potrzeb społeczeństwa.

Infrastruktura, zarówno budowlana, jak i sprzętu medycznego, jest jednym z elementów absolutnie niezbędnych do zapewniania dostępności wysokiej jakości świadczeń opieki zdrowotnej.

Brak wsparcia infrastruktury podmiotów leczniczych wpływa na:

1) pogorszenie jakości udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej;

2) spadek lub brak dostępności świadczeń opieki zdrowotnej dla pacjentów;

3) wydłużenie czasu oczekiwania na udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej;

4) spadek bezpieczeństwa i komfortu, zarówno pacjentów i ich rodzin, jak i kadry podmiotów leczniczych;5) ryzyko niespełnienia wymogów sanitarnych i technicznych oraz współczesnych standardów opieki szpitalnej;

5) rosnące koszty coraz częstszych napraw i remontów poszczególnych części infrastruktury szpitali;

6) rosnące koszty eksploatacyjne;

7) problemy z dostosowaniem się do zmieniających się technologii leczenia;

8) problemy z dostosowaniem potencjału infrastruktury diagnostyczno-leczniczej do potrzeb społeczeństwa.

Zobacz podsumowanie poprzedniego tygodnia 7-13 lutego»