Klebsiella pneumoniae, bakteria Gram-ujemna, jest odpowiedzialna za zapalenie płuc. Wykryta w 1882 roku przez Carla Friedländera, jest częścią rodziny Enterobacteriaceae, znaną z groźnych pałeczek. Do tego rodzaju zalicza się szczególnie zjadliwe superbakterie, takie jak K. pneumoniae typu OXA-48 i K. pneumoniae New Delhi (NDM), które są odporny na wiele antybiotyków. K. pneumoniae jest elementem naturalnej flory bakteryjnej skóry, jelit i jamy ustnej. Chorobotwórczość tej bakterii objawia się w różnych formach, takich jak zapalenie płuc, stany zapalne tkanek miękkich, zapalenie układu pokarmowego, zakażenie kości i stawów, zapalenie zatok, oskrzeli, ucha środkowego, układu moczowego, opon mózgowo-rdzeniowych, a także sepsa i wstrząs endotoksyczny. Zakażenie K. pneumoniae może wystąpić drogą pokarmową lub kropelkową, a bakteria ta może przetrwać na różnych powierzchniach, zwłaszcza wilgotnych. Zakażenia mogą mieć charakter szpitalny lub pozaszpitalny. Najbardziej narażone na zakażenie są osoby z obniżoną odpornością, alkoholicy, diabetycy, pacjenci z marskością wątroby, z zaburzeniami dróg żółciowych czy chorobami układu krążenia. Symptomy zakażenia zależą od miejsca występowania bakterii w organizmie, obejmują gorączkę, dreszcze, kaszel, ból głowy, bolesne parcie na mocz, uczucie pieczenia cewki moczowej, zmęczenie, duszność, a nawet objawy związane z infekcją układu pokarmowego. Profilaktyka zakażeń obejmuje przestrzeganie zasad higieny osobistej i sanitarnych związanych z przechowywaniem produktów żywnościowych, a także zasad aseptyki i środków antyseptycznych w placówkach medycznych. Diagnoza opiera się głównie na badaniach mikrobiologicznych i czasem na RTG płuc. Leczenie zakażeń K. pneumoniae najczęściej obejmuje stosowanie antybiotyków, takich jak kolistyna, kotrimoksazol i fluorochinolony. Pobierz listę audytową, która pomoże placówce medycznej w weryfikacji poprawności działania procedury i opracowaniu ewentualnych działań korygujących.

Osoby zaszczepione przed transplantacją komórek krwiotwórczych (HCT) lub terapią podlegają powtórzeniu schematu szczepienia przeciw COVID-19 po upływie 12 tygodni od zrealizowanych zabiegów/terapii. Kwalifikację do szczepień przeprowadza lekarz – każdorazowo, zgodnie z zasadami dla szczepień przeciwko COVID-19. Ponadto niezbędna jest informacja pisemna od lekarza sprawującego opiekę nad pacjentem o potrzebie powtórzenia szczepień po okresie karencji od zabiegów. Celem procedury jest szerzenie działań profilaktycznych przez wakcynację dotyczących nowej choroby zakaźnej COVID-19 wśród pacjentów podmiotu leczniczego.

Szczepienia dzieci przeciw COVID-19 rozpoczęły się w połowie grudnia 2021 roku. Skierowania na szczepienia dla dzieci wystawiane są automatycznie i znajdują się w Internetowym Koncie Pacjenta. Do szczepień kwalifikują lekarz, lekarz stażysta, lekarz rezydent – każdorazowo, zgodnie z zasadami dla szczepień przeciwko COVID-19. Celem procedury jest szerzenie działań profilaktycznych przez szczepienia, dotyczących nowej choroby zakaźnej COVID-19 wśród pacjentów podmiotu leczniczego.

Szczepienie przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego jest działaniem profilaktycznym, którego celem jest zapobieżenie nowotworom indukowanym przez infekcje wirusem brodawczaka ludzkiego. Celem procedury jest szerzenie działań edukacyjnych dotyczących szczepień przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV) wśród personelu i pacjentów podmiotu leczniczego.

Na podstawie analizy szczepów wirusa krążących obecnie na półkuli północnej, co sezon epidemiczny opracowywana jest nowa szczepionka przeciw grypie. Szczepienia ochronne przeciwko grypie są najskuteczniejszą formą ochrony przed zachorowaniem, ciężkim przebiegiem, powikłaniami pogrypowymi, a także zgonem. W Polsce zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych należą do grupy szczepień zalecanych. Celem procedury jest szerzenie działań edukacyjnych dotyczących grypy wśród osób dorosłych i znaczenia szczepień profilaktycznych wśród personelu i pacjentów podmiotu leczniczego.

Osoby zaszczepione przed transplantacją komórek krwiotwórczych (HCT) lub terapią podlegają powtórzeniu schematu szczepienia przeciw COVID-19 po upływie 12 tygodni od zrealizowanych zabiegów/terapii. Kwalifikację do szczepień przeprowadza lekarz – każdorazowo, zgodnie z zasadami dla szczepień przeciwko COVID-19. Ponadto niezbędna jest informacja pisemna od lekarza sprawującego opiekę nad pacjentem o potrzebie powtórzenia szczepień po okresie karencji od zabiegów. Lista audytowa pomoże placówce medycznej w weryfikacji poprawności działania procedury i pozwoli opracować ewentualne działania korygujące.

Szczepienia dzieci przeciw COVID-19 rozpoczęły się w połowie grudnia 2021 roku. Skierowania na szczepienia dla dzieci wystawiane są automatycznie i znajdują się w Internetowym Koncie Pacjenta. Do szczepień kwalifikują lekarz, lekarz stażysta, lekarz rezydent – każdorazowo, zgodnie z zasadami dla szczepień przeciwko COVID-19. Lista audytowa pomoże placówce medycznej w weryfikacji poprawności działania procedury i pozwoli opracować ewentualne działania korygujące.

Szczepienie przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego jest działaniem profilaktycznym, którego celem jest zapobieżenie nowotworom indukowanym przez infekcje wirusem brodawczaka ludzkiego. Lista audytowa pomoże placówce medycznej w weryfikacji poprawności działania procedury i pozwoli opracować ewentualne działania korygujące.

Na podstawie analizy szczepów wirusa krążących obecnie na półkuli północnej, co sezon epidemiczny opracowywana jest nowa szczepionka przeciw grypie. Szczepienia ochronne przeciwko grypie są najskuteczniejszą formą ochrony przed zachorowaniem, ciężkim przebiegiem, powikłaniami pogrypowymi, a także zgonem. W Polsce zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych należą do grupy szczepień zalecanych. Lista audytowa pomoże placówce medycznej w weryfikacji poprawności działania procedury i pozwoli opracować ewentualne działania korygujące.

Grypa jest ostrą chorobą zakaźna układu oddechowego wywołaną infekcją wirusem grypy. Jest bardzo zaraźliwa i co sezon przyczynia się do wywołania epidemii. Jakie działania edukacyjne mogą podejmować kierownicy placówek medycznych i personel medyczny?