Artur Prusaczyk: Jak rozwijać opiekę koordynowaną

W Centrum Medyczno-Diagnostycznym w Siedlcach przeprowadzono pilotaż POZ PLUS. Jakie są wnioski z tego przedsięwzięcia dla placówki oraz innych zarządów i dyrekcji placówek medycznych, zainteresowanych wprowadzeniem modelu opieki koordynowanej?

Pilotaż POZ PLUS udowodnił, że koordynacja opieki przynosi pozytywne efekty dla wszystkich interesariuszy systemu, podobnie jak w innych krajach, gdzie ją wdrożono. Na początku zaznaczę, że najdłużej na efekty będzie oczekiwał płatnik, gdyż należy liczyć się z początkowym wzrostem kosztów systemowych. Wynika to z większej liczby zdiagnozowanych przypadków oraz konieczności dotarcia do grup pacjentów będących do tej pory poza opieką, u których z większą częstotliwością są wykrywane stany bardziej zaawansowane i powikłane, kosztowniejsze w leczeniu. Z czasem koszty opieki – na zdiagnozowany i prowadzony przypadek w ujęciu długoterminowym (rocznym, pięcioletnim, dziesięcioletnim) – obniżają się, dzięki wcześniejszemu wykrywaniu stanów podwyższonego ryzyka i zabezpieczaniu opieki na niższych poziomach systemu.

Pilotaż POZ PLUS powstał na bazie naszego autorskiego modelu opieki ABCDE, który opiera się na bilansach zdrowia, dopasowanej opiece nad chorymi przewlekle w wyniku stratyfikacji i dyspanseryzacji populacji oraz edukacji pacjentów. Mając ponad 20-letnie doświadczenie w prowadzeniu podmiotu medycznego, którego ok. 97% przychodów pochodzi ze środków publicznych, potwierdzam, że rzetelne diagnozowanie i opieka nad pacjentami może też być opłacalna ekonomicznie.

Jako ciekawostkę dodam, że ówczesny prezes NFZ, Adam Niedzielski, zlecił eksperyment porównania reprezentatywnej próby liczącej 58 tys. z naszej populacji pacjentów, poddanej koordynacji przez 10 lat, do próby pacjentów krajowych. W efekcie nieopublikowanej analizy wyszło, że pacjenci CMD chorzy przewlekle żyją dłużej w stabilizacji klinicznej w porównaniu do średniej krajowej, a koszty systemowe opieki nad tą populacją są niższe. Tego typu analizy powinny być przeprowadzane w cyklach co 5 lat w stosunku do całego systemu oraz publikowane w wersji zanonimizowanej. Natomiast informacja zwrotna powinna być przekazana indywidualnie każdemu świadczeniodawcy. Podobne badania zrealizowano w innych krajach, np. niemiecki Gesundes Kinzigtal udowodnił, że koordynacja wnosi wartość systemową „lepiej i taniej”. W polskim systemie drzemią jeszcze większe możliwości przesunięcia nieefektywnie wydawanych środków na procesy wyższej jakości.

Czytaj więcej wywiadów z najbardziej wpływowymi osobami w polskiej medycynie i systemie ochrony zdrowia w SerwisZOZ.pl»