Czy lekarz z chorobą przewlekłą może być skierowany do pracy przy zwalczaniu epidemii

Ustawa o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi nie wyznacza szczególnej procedury, według której może być stwierdzona choroba przewlekła. Ten termin nie jest bliżej dookreślony także w innych aktach prawnych.

W związku z tym do orzeczenia choroby przewlekłej wystarczy zwykłe orzeczenie lekarskie. Nie musi wydawać go lekarz medycyny pracy, może tego dokonać dowolny lekarz diagnozujący chorobę przewlekłą.

Ponieważ choroba przewlekła pozostaje pojęciem nieostrym, przy kwalifikowaniu danej choroby jako przewlekłej należy odwoływać się do powszechnie uznanej wiedzy medycznej, pomocniczo także do klasyfikacji chorób (np. WHO), jednak żadne źródło wiedzy o chorobach nie jest wyłączne i rozstrzygające.

Brzmienie przepisu pozwala na dość liberalną interpretację – ustawodawca nie dodał do niego cennego przymiotnika (np. ciężka choroba przewlekła), lecz wyłączył spod skierowania do pracy osobę z każdą chorobą przewlekłą, o ile ją orzeczono. Przy zastrzeżeniu, że do tej pory brak jest orzecznictwa dotyczącego skierowania do pracy, można przyjąć, że jako osoby z chorobami przewlekłymi, a więc wyłączone spod skierowań, będą kwalifikowani chorzy na astmę, nadciśnienie itp., przedstawiający stosowne zaświadczenie.