Jak leczyć wysiłkowe nietrzymanie moczu?

Terapia pozwala przywrócić komfort życia i dobre samopoczucie, jest też niezbędna dla uniknięcia przykrych konsekwencji zdrowotnych, do których może doprowadzić inkontynencja.

Wysiłkowe nietrzymanie moczu i inne rodzaje inkontynencji

Wyróżnia się trzy postaci inkontynencji: wysiłkowe nietrzymanie moczu, naglące nietrzymanie moczu i postać mieszaną. Wysiłkowe nietrzymanie moczu polega na niekontrolowanej mikcji w sytuacjach, gdy napinają się mięśnie brzucha. Do popuszczania moczu dochodzi podczas kichania, kasłania, śmiania się i wysiłku fizycznego. Powoduje to duży dyskomfort, zarówno fizyczny, jak i psychiczny. Pojawia się obawa, że otoczenie zauważy zawilgocenie ubrania lub wyczuje przykry zapach. Nagląca postać nietrzymania moczu objawia się silnym parciem na pęcherz i potrzebą natychmiastowego oddania moczu. Jeśli nie ma takiej możliwości (brak toalety w pobliżu), dochodzi do niekontrolowanej mikcji. Postać mieszana to połączenie wysiłkowego i naglącego nietrzymania moczu.

Wysiłkowe nietrzymanie moczu spowodowane jest osłabieniem mięśni Kegla (mięśni dna miednicy). Przyczyną takiej sytuacji może być naturalny proces starzenia się organizmu i słabnięcia siły mięśniowej. U kobiet dochodzą do tego zmiany hormonalne podczas ciąży, gdy mięśnie Kegla odpowiadające m.in. za zaciskanie cewki moczowej stają się słabsze i bardziej rozluźnione, by ułatwić naturalny poród. Zmiany hormonalne osłabiają mięśnie Kegla u pań także w czasie menopauzy. W przypadku mężczyzn osłabienie mięśni Kegla jest częstym skutkiem operacji prostaty. Dochodzi też do niego w podeszłym wieku, na skutek starzenia się organizmu. Konsekwencją jest wysiłkowe nietrzymanie moczu.

Wysiłkowe nietrzymanie moczu leczy się za pomocą treningu mięśni Kegla, fizjoterapii oraz operacyjnie. Wszystkie te metody są skuteczne, a wybór zależy od stopnia nasilenia dolegliwości. Ćwiczenia wzmacniające mięśnie Kegla polegają na ich naprzemiennym napinaniu i rozluźnianiu. Można przeprowadzać je samodzielnie w domu, także z przyrządami. Operacja przeprowadzana jest laparoskopowo. O sposobie leczenia decyduje lekarz, którego warto jak najwcześniej poinformować o problemie z niekontrolowaną mikcją. Leczenia wysiłkowej postaci nietrzymania moczu nie prowadzi się jedynie w czasie ciąży – stosuje się wówczas doraźne środki ochronne i odpowiednią dietę.

Na lekkie i kropelkowe nietrzymanie moczu odpowiednie będą podpaski i wkładki urologiczne, przy średnim nasileniu dolegliwości warto sięgnąć po majtki chłonne. Zaleca się wybór wysokiej jakości produktów chłonnych, np. TENA, które pozwalają utrzymać skórę czystą i suchą oraz chronią przed nieprzyjemnym zapachem.