Ustawa o medycynie laboratoryjnej: jest podpis prezydenta

Diagnosta laboratoryjny; lekarz mający prawo wykonywania zawodu i specjalizację I lub II stopnia w dziedzinie analityki lub w dziedzinie mikrobiologii, lub w dziedzinie diagnostyki laboratoryjnej; lekarz mający specjalizację II stopnia w dziedzinie mikrobiologii i serologii; lekarz z tytułem specjalisty w dziedzinie diagnostyki laboratoryjnej lub z tytułem specjalisty w dziedzinie mikrobiologii lekarskiej będą uprawnieni do samodzielnego wykonywania czynności medycyny laboratoryjnej w laboratorium.

Diagności laboratoryjni będą mieli możliwość wykonywania zawodu w ramach praktyki zawodowej. Minister zdrowia będzie mógł – na wniosek osoby z dorobkiem naukowym lub zawodowym, na podstawie opinii ekspertów – uznać ten dorobek za równoważny ze zrealizowaniem programu szkolenia specjalizacyjnego. Ustawa zakłada, że specjalizację dofinansowuje minister zdrowia z budżetu państwa.

Ustawa wprowadza wymagania kwalifikacyjne dla kierownika laboratorium i m.in. przepisy umożliwiające wykonywanie zawodu diagnosty laboratoryjnego w formie jednoosobowej działalności gospodarczej jako indywidualna praktyka diagnosty laboratoryjnego i grupowa praktyka diagnostów laboratoryjnych.

Określa także zasady sprawowania przez krajową radę nadzoru nad wykonywaniem zawodu diagnosty laboratoryjnego i zasady przeprowadzania wizytacji w laboratoriach.

Etap legislacyjny: ustawa podpisana przez prezydenta.