Osoba wyleczona i wypisana z oddziału covidowego powinna być przez pewien czas pod opieką lekarza, który wykryłaby ewentualne nieprawidłowości i w porę wprowadził odpowiednie postępowanie medyczne.
Celem procedury jest określenie sposobu wypisu ozdrowieńca z oddziału, aby nie dopuścić do wyjścia ze szpitala osoby nie wyleczonej w pełni, która stwarzałaby ryzyko zakażenia innych osób, będąc już w domu.
Personel medyczny powinien szybko i sprawnie wychwytywać osoby zakażone koronawirsuem, co przełoży się na większą kontrolę, a w przyszłości wraz z innymi elementami walki z epidemią, np. szczepieniami, przyczyni się do jej wygaszenia.
Celem procedury jest stosowanie się do wytycznych mających na celu skuteczne wychwytywanie osób zakażonych COVID-19.
Z webinarium dla prenumeratorów dowiesz się o:
Webinarium poprowadziła: mec. Katarzyna Fortak-Karasińska – radca prawny, partner Kancelarii Fortak & Karasiński Radcowie Prawni sp. p. z siedzibą w Łodzi
Właściwe wykonywanie zabiegów chirurgicznych u osób podejrzanych lub potwierdzonych chorych na COVID-19 przyczynia się do zmniejszenia ryzyka zakażeń.
Lista audytowa pomoże placówce medycznej w weryfikacji poprawności działania procedury i pozwoli opracować ewentualne działania korygujące.
W czasie epidemii koronawirusa pracownicy szpitali mają obowiązek gromadzić informacje o zakażeniach szpitalnych i czynnikach alarmowych oraz prowadzić rejestr zakażeń szpitalnych i czynników alarmowych. Rejestr musi być prowadzony w formie elektronicznej.
Właściwe czyszczenie i dezynfekcja tkanin jest jedną ze skutecznych i jednocześnie najtańszych metod walki z zakażeniami SARS-CoV-2, skutecznie zmniejsza liczbę przypadków zakażenia drobnoustrojami w szpitalach i w przychodniach zarówno wśród personelu medycznego podczas wykonywania czynności przy pacjencie z COVID-19, jak i pacjentów.
Przedmioty używane przez pacjentów zakażonych lub podejrzanych o zakażenie COVID-19 być źródłem zakażenia wirusem SARS-CoV-2, dlatego należy bezwzględnie przestrzegać procedury ich dezynfekcji. Procedura określa te zasady.
Placówki medyczne, które udzielają świadczeń w związku z przeciwdziałaniem COVID-19, w tym m.in. transportu sanitarnego, mają obowiązek zorganizowania odpowiedniego rodzaju transportu przeznaczonego dla pacjenta, u którego stwierdzono zarażenie wirusem SARS-CoV-2. Jakie przypadki uzasadniają jego stosowanie?
COVID-19 jest nową, wysoce zakaźną chorobą atakującą głównie pęcherzyki płucne, która niszczy przede wszystkim płuca krytycznie chorych pacjentów i doprowadza do niewydolności oddechowej. Przed zastosowaniem ciągłego pozaustrojowego natleniania krwi (ECMO) personel medyczny powinien zwrócić szczególną uwagę na następujące kwestie: czas i sposób interwencji, antykoagulacja i krwawienia, współdziałanie z mechaniczną wentylacją, zastosowanie ECMO u pacjenta przytomnego, wczesna rehabilitacja i strategia leczenia powikłań.
Chorzy na COVID-19 w stanie ogólnym ciężkim i krytycznym cierpią na dysfunkcje narządowe różnego stopnia, które obejmują niewydolność oddechową, dyskinezę i zaburzenia poznawcze. Dysfunkcje te występują zarówno podczas ostrej fazy choroby, jak i w czasie zdrowienia.
Leczenie pacjentów z COVID-19 powinno obejmować także rehabilitację w trakcie choroby, o ile stan pacjenta na to pozwoli, w trakcie zdrowienia i po wyleczeniu.
Niekiedy transplantacja płuc jest jedynym sposobem na powrót do zdrowia po zachorowaniu na COVID-19. Wiemy, że choroba ta atakuje wiele narządów oraz układów, niemniej jednak najbardziej uszkadzają się płuca w trakcie choroby.
W trakcie leczenia, a zwłaszcza w czasie zdrowienia, u pacjentów hospitalizowanych zdarza się uzyskanie ponownego pozytywnego wyniku badania na COVID-19.
Skontakuj się z Centrum Obsługi Klienta: 22 518 29 29 (Poniedziałek-Piątek: 8:00 - 16:00).
© Wiedza i Praktyka
/WiedzaiPraktyka
/wip
Dołącz do klubu Menedżera Zdrowia Ochrony Zdrowia i korzystaj z benefitów!