Nowa siatka płac od lipca 2022 r.: jakie przepisy obowiązują głównego księgowego w SPZOZ

Kwestie wynagrodzeń osób zajmujących kierownicze stanowiska w jednostkach samorządowych reguluje ustawa z 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami.

Ustawa dotyczy osób, które są:

1) członkami organu nadzorczego, tj. pełnią funkcje:

• członka rady nadzorczej,
• członka komisji rewizyjnej,
• członka rady administrującej nieuprawnionego do prowadzenia spraw spółki europejskiej,
• pełnomocnika wspólnika w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, o którym mowa w przepisach o komercjalizacji i niektórych uprawnieniach pracowników;

2) członkami organu zarządzającego, tj. pełniącymi funkcje:

• członka zarządu spółki kapitałowej,
• dyrektora w prostej spółce akcyjnej,
• członka rady administrującej uprawnionego do prowadzenia spraw spółki europejskiej,
• likwidatora;

3) członkami organu nadzorczego wskazanymi przez podmiot uprawniony do wykonywania praw udziałowych, tj. pełniącymi funkcję członka organu nadzorczego:

• powołanego do organu nadzorczego oświadczeniem woli podmiotu uprawnionego do wykonywania praw udziałowych,
• którego powołanie do organu nadzorczego spółki poprzedzono wskazaniem przez podmiot uprawniony do wykonywania praw udziałowych na podstawie ustawy lub statutu,
• którego powołanie do organu nadzorczego spółki poprzedzono zgłoszeniem przez podmiot uprawniony do wykonywania praw udziałowych do właściwego organu spółki powołującego członków organu nadzorczego.

Zmiana warunków wynagradzania, w tym również przyznana pracownikowi podwyżka wynagrodzenia, wymaga zawarcia porozumienia zmieniającego.

Na wstępie należy wskazać, że zgodnie z ustawą o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych, podmiot leczniczy podwyższa wynagrodzenie zasadnicze pracownika wykonującego zawód medyczny i pracownika działalności podstawowej, innego niż pracownik wykonujący zawód medyczny, którego wynagrodzenie zasadnicze jest niższe od najniższego wynagrodzenia zasadniczego, ustalonego jako iloczyn współczynnika pracy określonego w załączniku do ustawy i kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w gospodarce narodowej w roku poprzedzającym ustalenie, ogłoszonego przez prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, do wysokości nie niższej niż najniższe wynagrodzenie zasadnicze, z uwzględnieniem następujących warunków:

1) sposób podwyższania wynagrodzenia zasadniczego ustalają, w drodze porozumienia, strony uprawnione w danym podmiocie leczniczym do zawarcia zakładowego układu zbiorowego pracy;

2) podmiot leczniczy, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa, zawiera porozumienie z pracownikiem wybranym przez pracowników podmiotu leczniczego do reprezentowania ich interesów;

3) jeżeli porozumienia nie zawarto, sposób podwyższania wynagrodzenia zasadniczego ustala w drodze zarządzenia w sprawie podwyższenia wynagrodzenia:

a) kierownik podmiotu leczniczego,

b) podmiot tworzący, o którym mowa w art. 4 pkt 1 – w przypadku podmiotów leczniczych działających w formie jednostek budżetowych i jednostek wojskowych, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3 i 7 ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej;

Zgodnie z Kodeksem pracy umowa o pracę musi określać strony umowy, jej rodzaj, datę zawarcia oraz warunki pracy i płacy, czyli m.in. informacje o wynagrodzeniu za pracę ze wskazaniem składników wynagrodzenia. Wynagrodzenie stanowi zatem element konieczny umowy o pracę.

Jednocześnie każda zmiana warunków umowy o pracę wymaga zachowania formy pisemnej. Pod pojęciem warunków umowy o pracę należy rozumieć przede wszystkim:

• rodzaj pracy i miejsce jej wykonywania;
• wynagrodzenie za pracę odpowiadające rodzajowi pracy, ze wskazaniem poszczególnych jego składników;
• wymiar czasu pracy;
• termin rozpoczęcia pracy.

Oznacza to, że informację o uzyskanej podwyżce trzeba przekazać każdemu z pracowników nią objętych w formie pisemnej – najczęściej następuje to w drodze porozumienia zmieniającego (aneksu) do umowy o pracę.

Warto bowiem wskazać, że zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z 21 października 2003 r. (sygn. I PK 512/02), zmiana warunków pracy, w tym wynagrodzenia pracownika, wymaga dla skuteczności także jego wyraźnej lub dorozumianej zgody.

Przepisy nie określają treści porozumienia zmieniającego, niemniej można przyjąć, że powinno ono zawierać przynajmniej następujące dane:

• datę i miejsce sporządzenia;
• określenie stron oraz umowy o pracę i jej elementów objętych porozumieniem;
• określenie nowej wysokości wynagrodzenia za pracę wraz z jego składnikami.