Telemedycyna w komunikacji z głuchoniemymi

Obecnie telemedycyna (cytując jedno z opracowań) może być podzielona na kilka obszarów: teleopieka, telediagnostyka, telekonsultacja, telezabiegi i telenauczania.

Jestem przedstawicielem firmy, oferującej usługę tłumacza języka migowego „na odległość” (czyli „tele”) i mogę zadać sobie pytanie: czy i jak nasza usługa wpisuje się w pojęcie Telemedycyny? Przecież osoba głucha, niezależnie od swojej niepełnosprawności, także może potrzebować usług telemedycznych – teleopieki, telediagnostyki itp. Czy w przypadku usługi tłumacza na odległość możemy mówić o rozwiązaniu z obszaru telemedycyny?

Zyskaj darmowy dostęp do portalu serwiszoz.pl. Gwarantujemy, że znajdziesz na nim odpowiedzi na nurtujące Cię pytania! Nic za to nie zapłacisz. Zarejestruj się. To zajmie tylko 15 sekund!>>

Podstawą komunikacji – często niedostrzeganą ze względu na jej powszechność – jest język wyrażony mową i pismem. Można powiedzieć jeszcze szerzej – wyrażony również dźwiękami i znakami. Dla głuchych trudności w odbieraniu dźwięków przekładają się na trudności z funkcjonowaniem w życiu codziennym. Dodatkowo te trudności przekładają się na niewystarczającą znajomość języka polskiego (takiego jakim posługują się słyszący i mówiący), żeby sprawnie posługiwać się tekstem pisanym. Język polski jest językiem obcym dla osób, które urodziły się głuche lub utraciły słuch w dzieciństwie. Naturalnym językiem do komunikacji jest Polski Język Migowy (PJM) - naturalny wizualno-przestrzenny język komunikowania się głuchych, posiada swoistą gramatykę (odmienną od polskiej), bogaty zasób słów - i stale się rozwija.

Obszar związany ze słowem „tele” szybko się zmienia. Żeby „przenieść” kanał audio nie trzeba dużo i już od dawna możliwość rozmów na odległość jest możliwa i powszechna. Mija ponad 130 lat od wynalezienia TELEfonu. Żeby „przenieść” PJM należy użyć kanału wideo i stosunkowo niedawno technologia „dorosła” do bezproblemowego przesyłania wideo – w szczególności bezprzewodowego. Dało to możliwość wykorzystania wideofonów niezależnie od posiadania połączenia kablowego.

Więc jako podsumowanie i odpowiedź można stwierdzić, że jeżeli osoba głucha potrzebuje skorzystać z opieki medycznej (zachowawczej czy ratunkowej) to nie ma problemu - oczywiście przy założeniu, że lekarz (lub inna osoba świadcząca taką opiekę) posługuje się PJM. Drugi przypadek to obecność osoby tłumacza na miejscu – czasami z różnych przyczyn nie jest możliwa lub krępująca. W trzecim przypadku jest do wykorzystania rozwiązanie „tele”, czyli dostęp do tłumacza na odległość. Można więc powiedzieć, że wpisujemy się z usługą w kilka obszarów jednocześnie (teleopieka, telediagnostyka, telekonsultacja) wiedząc, że już pierwsza rozmowa z osobą potrzebującą jakiejkolwiek usługi medycznej, jest opieką, diagnostyką lub konsultacją.