Podwyżki w ochronie zdrowia – odpowiedzi na najczęstsze pytania

Stosownie do rozporządzenia ministra zdrowia z 13 czerwca 2017 r. w sprawie specjalizacji w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia specjalista terapii uzależnień ma wykształcenie wyższe i specjalizację. Dodatkowo specjalistę terapii uzależnień można zaliczyć do zawodów medycznych.

W związku z tym specjalistę terapii uzależnień należałoby zaliczyć do grupy nr 2, tj. farmaceuta, fizjoterapeuta, diagnosta laboratoryjny, psycholog kliniczny, inny pracownik wykonujący zawódmedyczny inny niż określony w lp. 1, 3 i 4 z wymaganym wyższym wykształceniem na poziomiemagisterskim i specjalizacją, pielęgniarka z tytułem zawodowym magister pielęgniarstwa albo położna z tytułem magister położnictwa z wymaganą specjalizacją w dziedzinie pielęgniarstwa lub w dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia. Oznacza to przypisanie współczynnika 1,29.

Czytaj też: Od 1 lipca 2022 r. podwyżki w ochronie zdrowia. Sprawdź, ile wyniosą»

Technik chemik nie jest objęty ustawą o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych.

Zgodnie z art. 1 ustawy o najniższych wynagrodzeniach w ochronie zdrowia ma ona zastosowanie do pracowników wykonujących zawody medyczne oraz pracowników działalności podstawowej innych niż pracownicy wykonujący zawody medyczne, zatrudnionych w podmiotach leczniczych.

Technik chemii nie jest zawodem medycznym ani nie jest uwzględniony w rozporządzeniu ministra zdrowia z 20 lipca 2011 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami.

Zgodnie z art. 2 pkt 2 ustawy o najniższych wynagrodzeniach w ochronie zdrowia pracownik działalności podstawowej powinien być wymieniony w rozporządzeniu.

Zwracam uwagę, że rozporządzenie dotyczy podmiotów leczniczych niebędących przedsiębiorcami. Inne podmioty lecznicze mogą mieć odrębne, wewnętrzne uregulowania dotyczące wymaganych kwalifikacji.

Osobą wykonującą zawód medyczny jest osoba uprawniona na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osoba legitymująca się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny (art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej).

Obecnie zawód dietetyka nie jest regulowany odrębną ustawą. Natomiast jak zauważa A. Kolosa, pojęcie „wykonywanie zawodu medycznego” odnosi się do osób, które fachowo, stale i w celach zarobkowych zajmują się wykonywaniem zajęcia mającego związek z medycyną i które mają odpowiednie kwalifikacje. Przez kwalifikacje należy rozumieć zasób wiedzy i umiejętności wymaganych do udzielania świadczeń zdrowotnych (zob. A. Kolosa, Zdaniem Państwowej Inspekcji Pracy, PiZS 2000/7–8, s. 54). Pojęcie osoby wykonującej zawód medyczny obejmuje osoby wykonujące zawody, których status jest określony ustawowo, jak i zawody, które nie mają na gruncie obowiązującego prawa takiego uregulowania (tamże). Co pewien czas pojawiają się projekty aktów prawnych mające na celu kompleksowe zdefiniowanie i uregulowanie wszystkich zawodów medycznych albo unormowanie kolejnych {M. Dercz [w] M. Dercz, T. Rek (red.), Ustawa o działalności leczniczej. Komentarz, wyd. III, WKP 2019}.

Mając to na uwadze, wskazuję na projekt ustawy o niektórych zawodach medycznych, który uwzględnia zawód dietetyka i zawód terapeuty zajęciowego jako zawody medyczne. W mojej ocenie już obecnie należałoby te zawody uznawać za zawody medyczne.

Czytaj też: Podwyżki w ochronie zdrowia w 2022 roku: finansowanie kosztów zmian wynagrodzeń»

Zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych rejestratorka medyczna powinna mieć wykształcenie średnie, co uzasadnia zakwalifikowanie tego zawodu do grupy nr 9, tj. pracownik działalności podstawowej inny niż pracownik wykonujący zawód medyczny z wymaganym wykształceniem średnim – współczynnik 0,78. Z kolei koordynatora przychodni nie ujęto w rozporządzeniu.

Zwracam uwagę, że rozporządzenie dotyczy podmiotów leczniczych niebędących przedsiębiorcami. Inne podmioty lecznicze mogą posiadać odrębne, wewnętrzne uregulowania dotyczące wymaganych kwalifikacji.

Tak, pracodawca ma obowiązek uwzględnienia tego rozporządzenia. Należy jednak podkreślić, że obowiązek ten dotyczy wyłącznie podmiotów leczniczych niebędących przedsiębiorcami. Podmioty lecznicze będące przedsiębiorcami nie są natomiast objęte tym obowiązkiem i mogą samodzielnie, lecz w granicach zgodności z wiążącymi je umowami z NFZ i rozporządzeniami koszykowymi, określić w regulacjach wewnętrznych wymagane kwalifikacje w kontekście podwyżek. Najczęściej spotyka się rozwiązania polegające na stanowieniu przez takie podmioty regulacji polegających na odpowiednim stosowaniu przepisów odnoszących się do podmiotów leczniczych niebędących przedsiębiorcami.

Obejrzyj webinar: Wynagrodzenia w ochronie zdrowia w 2022 roku»