podstawowa opieka zdrowotna

Rada Ministrów przyjęła 24 sierpnia projekt ustawy o podstawowej opiece zdrowotnej. Przewiduje on poprawę organizacji i funkcjonowania POZ, w szczególności dotyczy to koordynacji opieki i pracy zespołowej lekarza POZ, pielęgniarki POZ i położnej POZ.

Projekt ustawy o podstawowej opiece zdrowotnej po konsultacjach uległ znacznym zmianom - poinformowało Ministerstwo Zdrowia. Obecnie trwają ponowne uzgodnienia międzyresortowe tego projektu. Projekt przewiduje zmianę modelu organizacyjnego podstawowej opieki zdrowotnej.

W kwestii dotyczącej definicji lekarza podstawowej opieki zdrowotnej uwzględniono m.in. uwagi Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Lekarzy.

Oprócz lekarzy ze specjalizacjami:

• w dziedzinie medycyny rodzinnej,
• II stopnia w dziedzinie medycyny ogólnej,
• w dziedzinie pediatrii (I / II stopnia / tytuł specjalisty)

ustawa uwzględnia prawa nabyte na podstawie art. 14 ustawy z 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1172).

To oznacza, że przepisy projektowanej ustawy w żaden sposób nie wyłączają z obszaru podstawowej opieki zdrowotnej lekarzy, którzy dotychczas udzielali świadczeń zdrowotnych w POZ. Dodatkowo lekarze ze specjalizacją w dziedzinie chorób wewnętrznych (I / II stopnia / tytuł specjalisty) lub I stopnia w dziedzinie medycyny ogólnej będą mogli udzielać świadczeń w podstawowej opiece zdrowotnej, jeśli będą udzielać tych świadczeń przed 31 grudnia 2024 r.

Lekarze, którzy rozpoczną udzielanie świadczeń w podstawowej opiece zdrowotnej przed 31 grudnia 2024 r. – niezależnie od posiadania listy aktywnej – nadal będą mogli udzielać świadczeń w POZ.

Obecnie trwają także prace nad alternatywnymi rozwiązaniami, które umocują porady specjalistyczne w pediatrii i chorobach wewnętrznych w ambulatoryjnej opiece specjalistycznej. Dzięki temu potencjał lekarzy ze specjalizacją w tych dziedzinach medycyny będzie maksymalnie wykorzystany.

Ustawa o podstawowej opiece zdrowotnej (POZ) ma kompleksowo regulować zagadnienia związane z udzielaniem świadczeń POZ. Proponowane zmiany dotyczą m.in. kwalifikacji osób udzielających świadczeń POZ, organizacji udzielania świadczeń, koordynacji opieki nad pacjentem.

W projekcie proponuje się utworzenie zespołów POZ, w skład których wejdą lekarz POZ, pielęgniarka POZ i położna POZ. Mogą oni pracować w różnych placówkach medycznych, gdyż będzie obowiązywać zasada składania odrębnych deklaracji wyboru poszczególnych członków zespołu. Członkowie zespołu POZ mają prowadzić wzajemne konsultacje, przekazywać sobie informacje o pacjencie oraz podejmować wspólne działania w procesie diagnozowania i leczenia.

Projekt zakłada zawężenie kręgu lekarzy oraz pielęgniarek i położnych, którzy będą mogli przyjmować deklaracje wyboru. Lekarzem POZ będzie mógł być jedynie lekarz posiadający tytuł specjalisty w dziedzinie medycyny rodzinnej (ewentualnie odbywający szkolenie specjalizacyjne w tej dziedzinie) albo specjalizację II stopnia w dziedzinie medycyny ogólnej. Wyjątkowo uprawnienia w tym zakresie będą mieć również lekarze innych specjalności – pod warunkiem nieprzerwanej pracy w POZ przez okres 3 lat przed wejściem w życie ustawy i posiadania w tym czasie aktywnej listy pacjentów. Lekarze bez takiego doświadczenia zawodowego będą mogli udzielać świadczeń wyłącznie do 31 grudnia 2025 r.

Podobne zasady mają obowiązywać w odniesieniu do pielęgniarek i położnych. W pierwszym przypadku preferowany będzie tytuł specjalisty lub kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa rodzinnego, internistycznego lub opieki długoterminowej. W przypadku położnych wymagany będzie tytuł specjalisty lub kurs w dziedzinie pielęgniarstwa rodzinnego.

Zakłada się również wprowadzenie opieki zintegrowanej nad pacjentami z chorobami przewlekłymi – listę chorób określi w rozporządzeniu minister zdrowia. Opieka ta będzie prowadzona na podstawie indywidualnego planu leczenia pacjenta. Zadaniem lekarza POZ będzie zapewnienie pacjentowi badań diagnostycznych i konsultacji specjalistycznych we współpracujących z nim placówkach medycznych. Objęcie tym rodzajem opieki będzie zależne od woli samego pacjenta, który złoży odpowiednie oświadczenie dołączane do dokumentacji medycznej. Opieka zintegrowana będzie finansowana z tzw. budżetu powierzonego, poprzedzonego rocznym pilotażem programu, który odbędzie się w 2018 roku.

Ustawa ma zacząć obowiązywać od 1 lipca 2017 r.

Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia 16 grudnia zmienił zarządzenie nr 124/2016/DSOZ w sprawie warunków zawarcia i realizacji umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej. Nowelizacja ta uchyla niektóre ze zmian wprowadzonych w zarządzeniu ogłoszonym 4 dni wcześniej.

Zgodnie z nowelizacją z 12 grudnia 2016 r., która miała wejść w życie 1 stycznia 2017 r., w ramach podstawowej opieki zdrowotnej miały być realizowane nowe świadczenia gwarantowane w ramach wczesnej diagnostyki i leczenia chorób układu krążenia i cukrzycy. Jednak prezes NFZ uznał, że wprowadzone zmiany były przedwczesne, ze względu na brak uprzedniej nowelizacji rozporządzenia ministra zdrowia z 24 września 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej.

Utrzymał natomiast wprowadzone 1 września 2016 roku podwyższenie stawek kapitacyjnych dla placówek w odniesieniu do podopiecznych domów pomocy społecznej, placówek socjalizacyjnych, interwencyjnych i resocjalizacyjnych oraz osób powyżej 75. roku życia.

Senat poparł nowelizację ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, zgodnie z którą dostęp do bezpłatnych świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej będą mieli wszyscy, również nieubezpieczeni. Ponadto zgodnie z nowymi przepisami obowiązkowe szczepionki od 2017 roku nadal będą finansowane z budżetu państwa, a nie przez NFZ.

Przepisy nowelizacji dotyczące dostępu do POZ wejdą w życie 14 dni po ogłoszeniu.

Teraz nowelizacja trafi do prezydenta.

Bezpłatne świadczenia podstawowej opieki zdrowotnej dla każdego, również dla nieubezpieczonych,  zakłada nowelizacja ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, którą 4 listopada przyjął Sejm.

Nowelizacja wprowadza zmiany, które zagwarantują każdej osobie korzystającej ze świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej (także nocnej i świątecznej), że nie poniesie kosztów z tym związanych, nawet gdy wystąpią trudności z potwierdzeniem jej prawa do świadczeń opieki zdrowotnej.

Zgodnie z nowymi przepisami NFZ nie będzie dochodził kosztów udzielonych świadczeń w takim przypadku. Rozwiązanie to nie będzie dotyczyć kosztów, jakie NFZ ponosi na refundację przepisanych przez lekarza leków, które są dostępne w aptece.

Nowelizacja przewiduje ponadto odstąpienie od obowiązku uiszczania przez pacjenta kosztów świadczeń i windykacji przez NFZ należności z tego tytułu, gdy jedyną przyczyną braku prawa do świadczeń był brak zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego. W takim przypadku odstąpienie od windykacji nastąpi, gdy pacjent, w przewidzianych w ustawie terminach, zostanie zgłoszony do ubezpieczenia.

Ponadto - zgodnie z nowymi przepisami - obowiązkowe szczepionki od 2017 roku nadal będą finansowane z budżetu państwa, a nie przez NFZ. Na mocy zmian uchwalonych przez parlament w połowie 2015 roku, od 2017 roku zakup szczepionek przewidzianych do obowiązkowych szczepień miał być finansowany nie z budżetu państwa, a przez NFZ.