Rola pielęgniarek wciąż nie jest wystarczająco doceniana i problem stanowi finansowanie ich pracy adekwatnie do zakresu wykonywanych czynności. Co powinno się zmienić?
Temat wynagrodzeń różnych grup pracowników medycznych wraca za sprawą nowych regulacji płacowych dotyczących pielęgniarek, ratowników i lekarzy. Ciężar realizacji tych przepisów spoczywa na barkach kierowników podmiotów leczniczych. Poznaj zasady ustalania ich wynagrodzenia.
Tryb powoływania kierownika samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej określa ustawa o działalności leczniczej, wskazując, że ma być wyłoniony w drodze konkursu przeprowadzanego przez podmiot tworzący. Z wybranym kandydatem podmiot tworzący nawiązuje stosunek pracy lub zawiera umowę cywilno-prawną na 6 lat. Obowiązki pracodawcy względem kierownika SPZOZ pełni organ wykonawczy podmiotu tworzącego, którym - stosownie do struktury - będzie np. wójt/burmistrz gminy czy zarząd powiatu/województwa. Przepisy ograniczają możliwość dodatkowego zarobkowania przez kierownika SPZOZ do zatrudnienia, na które wyraził na piśmie zgodę podmiot tworzący. Jeśli jest on jednak lekarzem lub wykonuje inny zawód medyczny, może udzielać w zarządzanym przez siebie zakładzie świadczeń zdrowotnych, pod warunkiem, że określono to w zawartej umowie ze wskazaniem wymiaru czasu pracy przewidzianego na realizację tych obowiązków.
Od tego roku normą staje się przekazywanie wynagrodzenia na wskazany przez pracownika rachunek bankowy, co nie wyklucza możliwości jego wypłacania bezpośrednio do rąk pracownika. Poznaj najnowsze zmiany.
Zasadą w zakresie wypłacania wynagrodzenia, obowiązującą przez lata, była wypłata realizowana do rąk pracownika. Od 1 stycznia 2019 r. obowiązuje zasada, zgodnie z którą wypłata wynagrodzenia następuje na wskazany przez pracownika rachunek płatniczy, chyba że pracownik złożył w postaci papierowej lub elektronicznej wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych. Domyślną formą wypłaty wynagrodzenia będzie zatem przelew na rachunek płatniczy. Modyfikacje w tym zakresie wynikają z przepisów ustawy z 10 stycznia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze skróceniem okresu przechowywania akt pracowniczych oraz ich elektronizacją.
Jeszcze w tym roku powinny wzrosnąć pensje lekarzy i lekarzy rezydentów. Nowelizowane ustawy przewidują również rozszerzenie zakresu ustawy o pracowników działalności podstawowej i wprowadzenie zmiany w grupach zawodowych pielęgniarek i położnych. Sprawdź, jak te zmiany wpłyną na Twoją placówkę.
Trwają prace nad projektami ustaw o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych i o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych. Pierwszą z tych ustaw Senat przyjął bez poprawek. Natomiast w przypadku drugiej zakończono konsultacje publiczne. Zgodnie z projektem ustaw o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych wzrosnąć mają pensje lekarzy i lekarzy rezydentów. Drugi z projektów rozszerza zakres podmiotowy ustawy o pracowników działalności podstawowej, wprowadza zmiany w grupach zawodowych pielęgniarek i położnych oraz kilka zmian o charakterze porządkowym.
Ustawa o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych zakłada stopniowy wzrost wynagrodzeń pracowników wykonujących zawód medyczny. Wzrost ten obejmie tych pracowników medycznych, których wynagrodzenie zasadnicze jest niższe od najniższego wynagrodzenia zasadniczego.
Z e-booka dowiesz się:
Już od kilku miesięcy obowiązuje ustawa regulująca zasady wzrostu wynagrodzeń pracowników w podmiotach leczniczych. Pojawiają się jednak wątpliwości, czy trzeba wyrównać wynagrodzenie zasadnicze za poprzednie miesiące i jak traktować tzw. dodatek zembalowy w przypadku wynagrodzeń pielęgniarek. Sprawdź, jak postąpić w tym przypadku.
Mimo, że ustawa z 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych weszła w życie dopiero 16 sierpnia 2017 r., jednak reguluje zasady wzrostu wynagrodzeń pracowników już od 1 lipca 2017 r. Ustawa ta przewiduje z jednej strony tryb ustalania (w drodze porozumienia lub zarządzenia) wzrostu wynagrodzeń zasadniczych w podmiotach leczniczych, z drugiej natomiast wskazuje, od jakiej daty podwyższone wynagrodzenia będą pracownikom należne.
Problemy z wliczaniem średniej dyżurowej do wynagrodzenia lekarza pojawiają się przy ustalaniu wysokości wynagrodzenia za urlop, czas odbywania specjalizacji poza placówką oraz nieobecność w pracy, za które lekarz zachowuje prawo do wynagrodzenia. Jak zatem je ustalać?
Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy za czas urlopu pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jakie by otrzymał, gdyby w tym czasie pracował. Szczegółowe zasady obliczania wynagrodzenia urlopowego określono w rozporządzeniu ministra pracy i polityki socjalnej z 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (dalej rozporządzenie urlopowe). Niemniej jednak, w razie jakichkolwiek wątpliwości przy interpretacji przepisów tego rozporządzenia, kieruj się ogólną zasadą, zgodnie z którą za czas urlopu wypoczynkowego pracownikowi przysługuje takie wynagrodzenie, jakie otrzymałby, gdyby nie korzystał z urlopu. Zasada ta będzie pomocna przy rozstrzygnięciu problemu związanego z wliczaniem średniej dyżurowej do wynagrodzenia za czas urlopu lekarza. Przepisy rozporządzenia urlopowego nie regulują bowiem kwestii wliczania do wynagrodzenia za czas urlopu wynagrodzenia należnego lekarzowi z tytułu pełnionych dyżurów medycznych.
Szybsze podwyżki dla pracowników, którzy zarabiają najmniej, i uwzględnienie sytuacji pracowników niemedycznych przewiduje projekt ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników medycznych zatrudnionych w podmiotach leczniczych . Oto w jaki sposób do 2021 roku dojdziemy do ustalonej, minimalnej płacy w ochronie zdrowia.
Projektowane regulacje mogą budzić wątpliwości w zakresie realizacji zasady równości wobec prawa osób w takiej samej sytuacji prawnej, tj. pracowników wykonujących zawody medyczne w podmiotach leczniczych. Należy jednak zwrócić uwagę, że - oprócz celu związanego z wyrównaniem zasadniczego wynagrodzenia pracowników wykonujących zawody medyczne w podmiotach leczniczych – mają także chronić interes gwarantowanego prawa obywateli do ochrony zdrowia, którywynika z art. 68 Konstytucji.
Ustawa z 9 sierpnia 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz.U. z 2016 r. poz. 1202) zmienia sposób ustalania wysokości wynagrodzenia kadry zarządzającej spółek, a także przyznaje kierownikom samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej możliwość uzyskania świadczeń dodatkowych.
W odniesieniu do kierowników zmieniono górną granicę wynagrodzenia do sześciokrotności, w miejsce dotychczasowej czterokrotności, przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstwa bez wypłat nagród z zysku w czwartym kwartale roku poprzedniego, ogłoszonego przez prezesa GUS.
Ustawa umożliwia ponadto uzyskanie przez kierowników SPZOZ świadczeń dodatkowych, np. świadczeń z tytułu zatrudnienia lub innych określonych w danym zakładzie.
Rezydenci w ramach programu specjalizacji muszą dyżurować 10 godzin i 5 minut tygodniowo. Placówka prowadząca szkolenie specjalizacyjne ma obowiązek wypłacić im wynagrodzenie z innych środków niż przekazane na finansowanie rezydentury przez ministra zdrowia.
Lekarz rezydent odbywa szkolenie specjalizacyjne przez cały okres jego trwania, w wymiarze czasu równym czasowi pracy lekarza zatrudnionego w podmiocie leczniczym. Pełni także dyżury lub pracuje w systemie zmianowym bądź równoważnym w maksymalnym czasie pracy dopuszczonym przepisami o działalności leczniczej. Jest zatem zobowiązany do pracy w pełnym wymiarze godzin – tak jak lekarz zatrudniony na umowę o pracę (tj. przez 7 godz. 35 min na dobę i przeciętnie przez 37 godz. 55 min w tygodniu). Ponadto ma obowiązek pełnienia dyżurów.
Zmiana zasad dotyczących ustalania pracownikom placówki prawa do nagrody jubileuszowej, które wynikają z regulaminu wynagradzania, pociąga za sobą konieczność wręczenia pracownikom wypowiedzeń zmieniających. To z kolei może powodować rozwiązanie z pracownikami umów o pracę, a nawet obowiązek wypłaty odpraw pieniężnych.
Projekt rozporządzenia ministra zdrowia zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków wynagradzania za pracę pracowników podmiotów leczniczych działających w formie jednostki budżetowej trafił do konsultacji społecznych.
Minister zdrowia określił w nim minimalne i maksymalne stawki wynagrodzenia dla poszczególnych stanowisk pracy (i poszczególnych zawodów).
Rozporządzenie wprowadza zmiany w aktualnie obowiązującym rozporządzeniu ministra zdrowia z 17 lipca 2014 r. w sprawie warunków wynagradzania za pracę pracowników podmiotów leczniczych działających w formie jednostki budżetowej, obejmujące wzrost miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego od 6% do 15% w stosunku do stawek przyjętych w dotychczas obowiązującym rozporządzeniu. Zmiany stawek wynagrodzenia wynikają z konieczności dostosowania wysokości wynagrodzenia przysługującego pracownikom zatrudnionym w podmiotach leczniczych działających w formie jednostki budżetowej do poziomu minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2016 r. prognozowanego na poziomie 1850 zł.
Zmiany mają również umożliwić podniesienie miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego pracowników zatrudnionych w Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz jednostek budżetowych, dla których podmiotem tworzącym jest minister zdrowia, w granicach kwot zaplanowanych w projekcie przyszłorocznego budżetu. Zaproponowane zmiany pozwolą ponadto na wzrost wynagrodzeń pielęgniarkom i położnym zatrudnionym w tych podmiotach leczniczych.
Proponuje się podwyższenie dodatku funkcyjnego dla osób zatrudnionych na stanowisku kierownika komórki organizacyjnej przedsiębiorstwa oraz dla kierownika: działu oddziału, sekcji stacji sanitarno-epidemiologicznej z 25% na 35%.
W rozporządzeniu ministra zdrowia z 8 września 2015 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej opisano proces otrzymywania przez świadczeniodawców dodatkowych środków na świadczenia opieki zdrowotnej udzielane przez pielęgniarki i położne.
W tym celu świadczeniodawca, który ma umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (z wyłączeniem umowy w rodzaju podstawowa opieka zdrowotna) oraz umowę w rodzaju leczenie szpitalne w zakresie świadczenia wysokospecjalistyczne do 29 września musi przekazać do NFZ informację o liczbie pielęgniarek i położnych wykonujących u niego zawód oraz w formie indywidualnej praktyki pielęgniarki i położnej wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego albo indywidualnej specjalistycznej praktyki pielęgniarki i położnej wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego, w przeliczeniu na liczbę etatów realizujących te umowy.
Żeby zbilansować wydatki i dochody dyrektorzy szpitali i przychodni muszą szukać sposobów ograniczenia wydatków. Zmniejszenie wynagrodzeń pracowników i redukcja etatów to ostateczne i wyjątkowo dramatyczne rozwiązanie, którego szefowie placówek chcą, jeśli to tylko możliwe, uniknąć.
Skontakuj się z Centrum Obsługi Klienta: 22 518 29 29 (Poniedziałek-Piątek: 8:00 - 16:00).
© Wiedza i Praktyka
/WiedzaiPraktyka
/wip
Czy chcesz otrzymywać powiadomienia o zmianach prawnych, webinariach i promocjach?
Wyrażając zgodę na otrzymywanie powyższych powiadomień, oświadczam iż zapoznałem/am się z Regulaminem usługi i zgadzam się na stosowanie jego postanowień.