Wakat na stanowisku prezesa NFZ

Media obiegła informacja o cofnięciu przez NFZ skargi przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w sprawie finansowania świadczeń zdrowotnych dla osób nieubezpieczonych. Przypomnijmy, że skarga złożona została pod koniec 2013 r. przez ówczesną prezes NFZ Agnieszkę Pachciarz, a decyzję o cofnięciu skargi podjął zastępca prezesa NFZ Marcin Pakulski. Nie wchodząc w kwestie merytorycznej zasadności skargi należy zastanowić się, czy zastępca prezesa NFZ był należycie umocowany do dokonania takiej czynności procesowej.

Zyskaj darmowy dostęp do portalu serwiszoz.pl. Gwarantujemy, że znajdziesz na nim odpowiedzi na nurtujące Cię pytania! Nic za to nie zapłacisz. Zarejestruj się. To zajmie tylko 15 sekund!>>

Rada Narodowego Funduszu Zdrowia podjęła w dniu 23.12.2013 r. uchwałę nr 39/2013/II, którą udzieliła Marcinowi Pakulskiemu - zastępcy prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia ds. medycznych, „upoważnienia do zastępowania prezesa funduszu w pełnym zakresie kompetencji wynikających z przepisów ustawy”. Uchwała weszła w życie z dniem podjęcia i stanowi, że upoważnienia udziela się do czasu powołania prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia.

Jako podstawa prawna uchwały wskazany został art. 102 ust. 6 zdanie drugie ustawy z  27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz § 9 regulaminu działania Rady Narodowego Funduszu Zdrowia (tekst jedn. załącznik do uchwały nr 30/2007/I Rady NFZ z  30 sierpnia 2007  r. z późn. zm.).

Przepis art. 102 ust. 6 ustawy o świadczeniach (…) reguluje jednak sytuacje nieobecności prezesa Funduszu i jego czasowej niemożności sprawowania przez niego funkcji. Wówczas prezesa NFZ może zastępować, na podstawie jego pisemnego upoważnienia, jeden z zastępców prezesa funduszu. Zdanie drugie tego przepisu mówi natomiast, że w przypadku niemożności udzielenia przez prezesa NFZ takiego upoważnienia, czy też w przypadku jego śmierci, upoważnienia może udzielić Rada Funduszu.

Wymieniony przepis nie ma zastosowania w sytuacji wakatu na stanowisku prezesa NFZ, innego, niż powstały na skutek śmierci. Tylko bowiem przy wakacie powstałym w tak nagłym przypadku jak śmierć osoby pełniącej funkcję prezesa NFZ, ustawodawca dopuszcza udzielenie upoważnienia przez Radę Funduszu jednemu z zastępców prezesa Funduszu. Inne przypadki o których mówi art. 102 ust. 6 ustawy o świadczeniach dotyczą bowiem sytuacji, w których na stanowisku Prezesa NFZ nie występuje wakat, a jedynie gdy prezes jest nieobecny, czasowo nie może sprawować swojej funkcji, czy też z różnych względów nie może udzielić upoważnienia swojemu zastępcy.

Oczywiste jest, że sytuacja w której nie ma osoby pełniącej funkcję prezesa (np. w związku z odwołaniem ze stanowiska), jest zasadniczo odmienna od tej, w której prezes NFZ nie ma możliwości udzielenia upoważnienia, o której mowa w art. 102 ust. 6 zdanie drugie ustawy o świadczeniach. Ta druga sytuacja zakłada bowiem, że prezes NFZ pełni swoją funkcję, ale nie jest w stanie udzielić stosownego upoważnienia, chociażby w związku z nieobecnością, czy czasową niemożnością sprawowania przez niego funkcji (np. chorobą), o czym wspomina zdanie pierwsze art. 102 ust. 6 ustawy o świadczeniach.

Rozróżnienia tego nie dostrzegła Rada Funduszu, błędnie jak się wydaje stosując art. 102 ust. 6 ustawy o świadczeniach, w konsekwencji czego doszło co udzielenia upoważnienia nie mającego podstawy w przepisie ustawy.

W tej sytuacji należy mieć poważne zastrzeżenia do skuteczności nie tylko czynności cofnięcia wymienione skargi przed sądem administracyjnym, ale również co do wszystkich czynności podjętych przez zastępcę prezesa Funduszu już od 23 grudnia 2013 r. Należy przypomnieć, że zastępca prezesa funduszu wydał po tej dacie wiele zarządzeń, jak również podjął wiele innych czynności m.in. personalnych (odwołanie dyrektora OW NFZ), których zgodność z prawem mogłaby zostać zakwestionowana.