Zmiana czasu a czas pracowników na dyżurach medycznych

Czas pełnienia dyżuru, wskazanego w art. 95 ust. 1 ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r., poz. 618 ze zm.), wliczany jest do czasu pracy i nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych. Ponadto art. 95 ust. 4 zd. drugie tej ustawy w sposób jednoznaczny wykluczono stosowanie do dyżuru medycznego przepisów Kodeksu pracy dot. godzin nadliczbowych i rekompensat dla pracownika w zamian ich wypracowania.

Zyskaj darmowy dostęp do portalu serwiszoz.pl. Gwarantujemy, że znajdziesz na nim odpowiedzi na nurtujące Cię pytania! Nic za to nie zapłacisz. Zarejestruj się. To zajmie tylko 15 sekund!>>

Zaś powstała wskutek przesunięcia czasu godzina nie jest wprost wskazana przez przepisy kształtujące tę formę korektę czasu urzędowego na obszarze Polski (ustawa z 10 grudnia 2003 r. o czasie urzędowym na obszarze Rzeczpospolitej Polskiej, Dz.U. z 2004 r. nr 16, poz. 144 ze zm. oraz akty wykonawcze do powyższej ustawy Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z 5 stycznia 2012 r. w sprawie wprowadzenia i odwołania czasu letniego środkowoeuropejskiego w latach 2012-2016, Dz.U. z 2012 r. poz. 33).

Jednak powstałą godzinę w ramach dyżuru medycznego należałoby zakwalifikować jako godzinę nadliczbową, gdyż dochodzi do przekroczenia ustawowych norm czasy pracy. Wobec dyspozycji zawartej w art. 80 Kodeksu pracy pracownikowi przysługuje wynagrodzenie za wykonaną pracę, zaś powstała dodatkowa godzina winna być odpłatna. W przedmiotowej sytuacji zmiana czasu pracy następuje w porze nocnej. Zatem za powstała za powstałą w ten sposób dodatkową godzinę pracownikowi przysługuje dodatek w 100% bądź też możliwość odebrania sobie powyższej godziny w ramach czasu wolnego.